Επιτέλους βροχή και επιτέλους ο κάμπος της Αλυζίας με τα ελαιόδεντρα να ξεδιψάσει, μιας και οι ελιές κινδύνευαν από την παρατεταμένη ξηρασία να πέσουν όλες κάτω πριν μαζευτούν και οι παραγωγοί βρίσκονταν σε μεγάλη απόγνωση, με την ελπίδα και τη προσμονή της βροχής να φαντάζει γι αυτούς θείο δώρο.
Να που τελικά η φύση τους έκανε το χατήρι φέρνοντας βροχή και ελπίζουμε να μην είναι αργά για την φετινή ελαιοκομική περίοδο στην Αλυζία.
Να που τελικά η φύση τους έκανε το χατήρι φέρνοντας βροχή και ελπίζουμε να μην είναι αργά για την φετινή ελαιοκομική περίοδο στην Αλυζία.
Η συγκομιδή της ελιάς πλησιάζει λοιπόν, με τον κάμπο της Αλυζίας, που μοιάζει κατεβαίνοντας από το Πύργο του Αρχοντοχωρίου σαν μία μεγάλη ασημοπράσινη θάλασσα και τους τοπικούς παραγωγούς να οργανώνουν το μάζεμα των ελιών τους.
Για λίγους εξακολουθεί το μάζεμα της ελιάς να είναι οικογενειακή υπόθεση, ενώ για τους περισσότερους, κανονίζουν και τις ελιές τις μαζεύουν εργάτες, είτε ντόπιοι είτε από άλλα μέρη, κανονίζοντας την αμοιβή τους είτε σε μερίδιο από το παραγόμενο λάδι, είτε σε χρήματα.
Παρήγορο ότι στα χρόνια της κρίσης, όλο και περισσότεροι ντόπιοι ασχολούνται με το μάζεμα της ελιάς και αυτό είναι χωρίς αμφιβολία θετικό.
Καλη Η βροχή αλά άργησε πολυ να βρέξει .....
ΑπάντησηΔιαγραφή