Δημόσια ευχαριστήρια επιστολή.
1 σχόλιο:
Σημείωση: Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του ιστολογίου.
Σχόλια υβριστικά, συκοφαντικά, ειρωνικά, υποτιμητικά, μειωτικά και απαξιωτικά ή σχόλια χυδαία, σεξιστικά, ρατσιστικά και θρησκευτικού μίσους, σχόλια με μηνύματα που δεν καταλαβαίνουμε, ονομαστικές αναφορές σε απλούς πολίτες και προβοκατόρικα ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με τη παραπάνω ανάρτηση, ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.
Επίσης ΔΕΝ θα δημοσιεύονται σχόλια που δείχνουν φανερά ότι ο σχολιαστής δεν γνωρίζει καν το θέμα που σχολιάζει, έχει φανερά πλήρη άγνοια για το αντικείμενο της ανάρτησης και απλώς σχολιάζει για να δει το σχόλιο του να δημοσιεύεται και να αισθανθεί ο ίδιος ικανοποίηση.
Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.
Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να διατυπώνουν τα σχόλια τους με κόσμιο τρόπο για να δημοσιευτούν.
Η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια για να πούμε αυτό που θέλουμε και να ασκήσουμε την κριτική μας, αποφεύγοντας όλα τα πιο πάνω που αναφέρονται.
Εάν παρ' όλα αυτά κάποιος θεωρεί ότι θίγεται από ανάρτηση ή σχόλιο στο Blog, καλείται να επικοινωνήσει μαζί μας μέσω του e-mail προς αποκατάσταση.
Ας μεινουμε στην πολυ καλη ενεργεια του κυριου Καραβια. Και μιας και ζει στην Αθηνα θα του προτεινα να παρευρεθει στο ετησιο μνημοσυνο της Ταξιαρχιας του Ριμινι, απεναντι απο τη Θυρα 5 του γηπεδου του Αιγαλεω. Διοικητης της ταξιαρχιας ηταν ο Στρατηγός. Ετυχε περυσι να βρεθω. Εντελως τυχαια. Απο συμπτωση επιασα κουβεντα για τον Στρατηγό με εναν απο τους βετερανους. Δακρυσε. Το ονομα του βετερανου, Ζαχος Χατζηφωτιου. Διαβαζουν ενα ενα τα ονοματα ολων των πεσοντων. Φοβερες στιγμες. Απεριγραπτες.
ΑπάντησηΔιαγραφή