Ένα pot-pourri πρόσφατων φωτογραφιών του Μύτικα, με την δική του οπτική ματιά αγάπης και θαυμασμού για την ομορφιά και την γαλήνη του χωριού μας, μας παρουσιάζει στο Facebook ο κ. Άγγελος Σίτης. Αυτές τις παράξενες μέρες που ζούμε όλοι μας, νοσταλγία και επιθυμία για το χωριό μας, για όλους εμάς που δεν μπορούμε να το επισκεφτούμε.
Σημείωση: Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του ιστολογίου.
Σχόλια υβριστικά, συκοφαντικά, ειρωνικά, υποτιμητικά, μειωτικά και απαξιωτικά ή σχόλια χυδαία, σεξιστικά, ρατσιστικά και θρησκευτικού μίσους, σχόλια με μηνύματα που δεν καταλαβαίνουμε, ονομαστικές αναφορές σε απλούς πολίτες και προβοκατόρικα ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με τη παραπάνω ανάρτηση, ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.
Επίσης ΔΕΝ θα δημοσιεύονται σχόλια που δείχνουν φανερά ότι ο σχολιαστής δεν γνωρίζει καν το θέμα που σχολιάζει, έχει φανερά πλήρη άγνοια για το αντικείμενο της ανάρτησης και απλώς σχολιάζει για να δει το σχόλιο του να δημοσιεύεται και να αισθανθεί ο ίδιος ικανοποίηση.
Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.
Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να διατυπώνουν τα σχόλια τους με κόσμιο τρόπο για να δημοσιευτούν.
Η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια για να πούμε αυτό που θέλουμε και να ασκήσουμε την κριτική μας, αποφεύγοντας όλα τα πιο πάνω που αναφέρονται.
Εάν παρ' όλα αυτά κάποιος θεωρεί ότι θίγεται από ανάρτηση ή σχόλιο στο Blog, καλείται να επικοινωνήσει μαζί μας μέσω του e-mail προς αποκατάσταση.
Αγαπητέ Βασίλη ίσως είναι στιγμές (δυστυχώς) πού ανακαλυπτουμε ότι πρέπει να χάσουμε κάτι πού το θεωρούμε δεδομένο για να το εκτιμήσουμε. Αυτό μπορεί να είναι μία σχέση ένας καλός φίλος ένας συγγενείς μας. Στην παρούσα στιγμή με αφορμή τις φωτογραφίες που δημοσίευσα ήθελα να αναδείξω αυτό που αισθάνομαι γι αυτόν τον τόπο που δεν είναι γενέτειρά μου όμως λάτρεψα και λατρεύω σαν να είναι γενητίσεια αναφορά στην ζωή μου. Ή έξη λένε είναι δεύτερη φύση και αυτό μάς κάνει να κυτάμε κάπου πολλές φορές χωρίς να βλέπουμε. Αυτό συμβαίνει στους ανθρώπους (κατοίκους) και τού δικού μας χωριού (επιτρέψτε μου την έκφραση), να μην εκτιμούν όσο θα έπρεπε τον τόπο τους. Αυτό θα το καταλάβουν όταν ζήσουν μακριά από αυτόν. Κάτι που βιώνουμε εμείς πού δεν μπορούμε να βρισκόμαστε εκεί που θα θέλαμε. Μακάρι να μπορέσω να βοηθήσω και με άλλους τρόπους το ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ (Γυναικοχώρι). Καλή αντάμωση και το καλοκαίρι πρώτα ο Θεός να μετρηθούμε και να είμαστε όλοι εκεί...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ θα κάνω για ακόμα μία φορά τη διαπίστωση. Πως οι γαμπροί και οι νύφες γίνονται πιο Μυτικιωτες από τα στεφάνια τους. Εξαιρετικές φωτογραφίες. Και εύχομαι το ίδιο. Να μετρηθούμε και να είμαστε όλοι εκεί. Καλημέρα κύριε Σιτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή