Το ελάχιστο που μπορούμε να πράξουμε όταν πολλοί άνθρωποι ξαφνικά χάνουν την εργασία τους, είναι να εκφράσουμε την αλληλεγγύη και την συμπαράσταση μας.
Το δικαίωμα της εργασίας είναι ιερό, υπάρχουν οικογένειες, ζωές, όνειρα, σχέδια στημένα πάνω σε αυτό το ιερό δικαίωμα, υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Το δικαίωμα της εργασίας είναι ιερό, υπάρχουν οικογένειες, ζωές, όνειρα, σχέδια στημένα πάνω σε αυτό το ιερό δικαίωμα, υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Εκφράζουμε λοιπόν την αμέριστη δημόσια αλληλεγγύη και συμπαράσταση μας, προς τους 32 απολυμένους φύλακες του ΝΗΡΕΑ.
Για εμάς είναι πρωτίστως ανθρώπινο καθήκον.
Το πρόβλημα δεν είναι ακριβώς το ότι έδιωξαν τους υπαλλήλους. Δυστυχώς συμβαίνει και γίνεται. Πόσο μάλλον τα τελευταία 10 χρόνια. Έχουμε χορτάσει δυστυχία. Το μεγάλο πρόβλημα με τις συγκεκριμένες απολύσεις έχει να κάνει με το ότι οι ιχθυοκαλλιεργειες και ειδικότερα η συγκεκριμένη, έχει βοηθηθεί με δημόσιο χρήμα, άφθονο, τουλάχιστον 2 φορές. Δεν λέω, οι εταιρείες σεκιουριτυ καλές είναι και άνθρωποι έχουν δουλειά. Αλλά με τόσο χρήμα από τις τράπεζες για να σωθούν, τσάμπα, δανεικό και αγύριστο, είναι δυνατόν να απολυουν όχι 32, έναν, και να μην έχει προβλεφθεί κατά την τελευταία διάσωση και η διασφάλιση των θέσεων εργασίας; Πρακτικά και τεχνοκρατικα το καταλαβαίνω, ελαφραινουν το payroll. Έχουν να χρωστάνε μόνο ένα τιμολόγιο παροχής υπηρεσίας που θα τους κόβει η εταιρεία σεκιουριτυ και προπάντων δεν θα μπλέκονται με ωράρια, βάρδιες, επιθεώρηση εργασίας και διάφορα άλλα που δυσχεραίνουν την Ευελιξία. Γι αυτά θα βαρυνεται η εταιρεία σεκιουριτυ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι καθαριστριες. Δεν προσλαμβάνει πλέον κανένας καθαριστριες σε εταιρείες. Συνεργεία καθαρισμού. Τέλος. Αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με δημόσιο χρήμα. Τραπεζικό θα μου πείτε. Ναι αλλά δημόσιο. Ποιος πλήρωσε τις ανακεφαλαιοποιησεις και τα σχετικά; Άλλος πρέπει να αναλάβει κατά την άποψή μου την ευθύνη και το κάθε κόστος για την τακτοποίηση και αυτών και άλλων ανθρώπων. Το ίδιο το Κράτος. Η εταιρεία μπορεί να θέλει να παραμείνει ανταγωνιστικη και βιώσιμη. Δεν είναι καθόλου κακό αυτό. Μην ξεχνάμε τι ζούμε αυτή τη στιγμή. Όμως από την άλλη είπαμε, το κράτος όφειλε και οφείλει να παρέμβει άμεσα. Και αν το πρόβλημα ήταν η εκπαίδευση τους, ας τους καταρτιζαν. Διαρκώς γίνεται και συμβαίνει στις εταιρείες.
ΑπάντησηΔιαγραφή