ΠΟΑΥ: Σε κίνδυνο οι θέσεις εργασίας στις ιχθυοκαλλιέργειες. Εκτοπίζονται οι Έλληνες εργαζόμενοι!

Γράφει - σχολιάζει ο Θωμάς Μπαρμπαρούσης.

Απίστευτο, κι όμως Ελληνικό! Οι Έλληνες εργαζόμενοι στις ιχθυοκαλλιέργειες κινδυνεύουν να χάσουν τις θέσεις εργασίας τους και μάλιστα με κυβερνητική παρέμβαση προς όφελος αλλοδαπών εργατών!

Η κυβέρνηση και ειδικότερα τα συναρμόδια Υπουργεία Μετανάστευσης και Αγροτικής Ανάπτυξης, υπέγραψαν συμφωνία με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης που στοχεύει στο να εκπαιδεύονται πολίτες τρίτων χωρών στον τομέα της ιχθυοκαλλιέργειας και να προσλαμβάνονται στη συνέχεια στις εταιρείες ιχθυοκαλλιεργειών - υδατοκαλλιεργειών, χωρίς όμως να ισχύει το ίδιο καθεστώς για τους τους Έλληνες εργαζόμενους. Δηλαδή, η αντίστοιχη εκπαίδευση δεν προβλέπεται για τους Έλληνες ενδιαφερόμενους, ούτε φυσικά η εξασφάλιση θέσης εργασίας μετά την εκπαίδευση, όποιας μορφής και αν είναι αυτή.

Πρόκειται για δύο μέτρα και δύο σταθμά, που διαχωρίζουν τους υποψήφιους να εργαστούν στον δυναμικά κατά τα άλλα τομέα των υδατοκαλλιεργειών, σε προνομιούχους και μη. Προφανώς, η ευθύνη γι αυτό δεν βαρύνει τους αλλοδαπούς εργάτες - πολίτες τρίτων χωρών, οι οποίοι αναζητούν στη χώρα μας νόμιμη εργασία, αλλά αποτελεί κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αφού οι έλληνες εργαζόμενοι apriori, μειονεκτούν έναντι των αλλοδαπών εργαζομένων. Η εν λόγω μεθόδευση και πρακτική καταστρατηγεί ακόμα και τις διατάξεις του Συντάγματος, που επιβάλλουν την ίση μεταχείριση των πολιτών, που κατοικούν στη χώρα.

Οι εταιρείες ιχθυοκαλλιεργειών, προφανώς, θα προτιμήσουν τους αλλοδαπούς αφού η εκπαίδευση θα γίνεται στις εγκαταστάσεις τους και χωρίς να επιβαρύνονται οικονομικά οι ίδιες, καθότι θα χρηματοδοτείται από κονδύλια είτε κοινοτικά, είτε του ΟΑΕΔ, είτε από άλλη πηγή.

Η δε, πρόσληψή τους είναι εξασφαλισμένη καθότι είναι συμβατικός όρος, όπως ακριβώς και η εκπαίδευσή τους.

Οι προσλήψεις νέων εργαζομένων, ενδεχομένως, επιδοτούμενων για κάποιο χρονικό διάστημα, μειώνουν σημαντικά το εργατικό κόστος στις εταιρείες οι οποίες αποκτούν τη δυνατότητα να αντικαταστήσουν- μέρος αρχικά και ολόκληρο στη συνέχεια -το υπάρχον εργατικό δυναμικό με τους αλλοδαπούς, κατά πολύ φθηνότερους, εργάτες. Τους οποίους, βέβαια, θα προσλαμβάνουν με το κατώτατο ημερομίσθιο και θα τους απασχολούν, όπως συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις, χωρίς χρονικά όρια (παραβίαση οκταώρου).

Υπ' αυτές τις προϋποθέσεις οι Έλληνες εργαζόμενοι παύουν να είναι ανταγωνιστικοί και ως εκ τούτου μη προτιμητέοι από τους εργοδότες, που, σε τέτοιες περιπτώσεις, ακολουθούν,σχεδόν, στο σύνολό τους, τις ίδιες πρακτικές. Είναι γνωστό ότι οι εταιρείες ιχθυοκαλλιεργειών έχουν επιδοθεί σε μια προσπάθεια να διατηρήσουν τις αγορές στο εξωτερικό, καθώς βλέπουν ότι η ανταγωνιστικότητά τους κινδυνεύει από εταιρείες άλλων χωρών, και κυρίως από την Τουρκία, που έχει μικρότερο κόστος παραγωγής, λόγω συνεχών υποτιμήσεων της τουρκικής λίρας και του χαμηλού εργατικού κόστους.

Είναι όμως λαθεμένη επιλογή ο στραγγαλισμός των εργαζομένων, προκειμένου να επιτευχθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής ιχθυοπαραγωγής. Το μέτρο με τους αλλοδαπούς, εξυπηρετεί τις επιδιώξεις μείωσης του εργατικού κόστους, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι είναι η ενδεδειγμένη λύση για έναν σοβαρό κλάδο, που θέλει να σταθεί με αξιώσεις στην παγκόσμια αγορά. Με εργαζόμενους αξαθλιωμένους και πιεσμένους- είτε πρόκειται για έλληνες είτε για αλλοδαπούς- ο όποιος στόχος για επικυριαρχία στην παγκόσμια αγορά τίθεται εν αμφιβόλω.

Αν θέλουμε να δώσουμε εξήγηση στην πρακτική που προβλέπει η συμφωνία, θα πρέπει να την ανιχνεύσουμε στις πιέσεις που ασκούν οι εταιρείες ιχθυοκαλλιεργειών από την μία και στην ειλημμένη κυβερνητική απόφαση να στηρίξει πάσει θυσία και με κάθε τρόπο τον τομέα της ιχθυοκαλλιέργειας.

Έως αυτή τη στιγμή, δεν έχει εξειδικευθεί η πρακτική εφαρμογή υλοποίησης της σχετικής συμφωνίας, πράγμα που αναμένεται να γίνει με Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις. Ούτε έχουν γίνει γνωστές λεπτομέρειες για το περιεχόμενό της.

Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μείζον θέμα πολιτικό , κοινωνικό και οικονομικό γιατί δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ίδιες πρακτικές και πολιτικές και σε άλλους τομείς της οικονομίας.

Οι Έλληνες εργαζόμενοι θα πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα, τις ίδιες ευκαιρίες και τις ίδιες δυνατότητες με τους αλλοδαπούς εργαζόμενους στη χώρα, είτε πρόκειται για οικονομικούς μετανάστες είτε για πρόσφυγες. Δεν μπορεί να είναι παρίες και μετανάστες στην ίδια τους τη χώρα!

Εκτός και αν η κυβέρνηση συνάψει αντίστοιχες συμφωνίες πχ με την Ιταλία, ώστε να μεταναστεύσουν εκεί οι Έλληνες εργαζόμενοι στις ιχθυοκαλλιέργειες και να έχουν προνομιακή μεταχείριση, σε σχέση με τους Ιταλούς συναδέλφους τους!!!

Για το Ξηρόμερο, εκτιμώ ότι η εφαρμογή του μέτρου θα οδηγήσει πολλούς σε απώλεια θέσεων εργασίας στις ΠΟΑΥ, που λειτουργούν στην περιοχή.