Ο Σπύρος Δ. Ζαβογιάννης, ο συνεργάτης μας και προσωπικός μας φίλος, συνεχίζει να μας προβληματίζει με τα θέματα τα οποία επιλέγει να παρουσιάζει μέσω του Blog μας. Το σημερινό του θέμα: «Αρχαίος ειδωλολατρικός κόσμος. Οι προχριστιανικές Ελληνικές ανθρώπινες κοινωνίες», είναι και αυτό ένα θέμα προβληματισμού.
Ακάθεκτος και με ένα μοναδικό πάθος και με μία αξιοθαύμαστη ενέργεια, συνεχίζει την όλη του συγγραφική προσπάθεια εδώ και πάρα πολλά χρόνια, επιθυμώντας κάθε φορά να µας παρουσιάσει και κάποιο διαφορετικό θέμα, το οποίο εμπεριέχει πάντα ένα προβληματισμό.
Πάντα επιδιώκουμε τη συνεργασία μαζί του. Kάθε εργασία του είναι για μας μία ανανέωση και μία νέα προβληματική για όλους μας.
Σας προτρέπουμε να αναγνώσετε και αυτό το άρθρο, το θεωρούμε αξιόλογο.
Του Σπύρου Δ. Ζαβογιάννη.
Αν και έχουν γίνει πολλές προσεγγίσεις από ειδικούς στο παραπάνω τεράστιο σε έκταση και σημασία κεφάλαιο, και πολλά έχουν γραφεί σε εγκυκλοπαιδικά έντυπα αλλά και αλλού, που έχουν ασχοληθεί με τα θέματα αυτά, δυστυχώς υπάρχουν πολλά κενά ως αναφορά πρώτον την αναζήτηση του ζώντος Θεού, που αποτελούσε την συνεχή ανθρώπινη αναζήτηση.
Σε αυτή την προοπτική στηρίζανε τις ελπίδες τους, γιατί γνωρίζανε ότι υπάρχει, αυτό τους έλεγε η εσωτερική τους φωνή όλο το εσωτερικό είναι τους, και αυτό το εσωτερικό τους Δαιμόνιο του Σωκράτους, όπου αυτή η αναζήτηση έπαιρνε κατά καιρούς διάφορες μορφές ως πρός την όλη τους Φιλοσοφία, και την ανάλογη πνευματική και την πολιτιστική τους προαγωγή. Και οι άνθρωποι της κάθε Προχριστιανικής περιόδου το προσεγγίζουν διαφορετικά, ανάλογα με τις διαμορφούμενες κάθε φορά συγκυρίες, αναλόγως των εμπειριών, που μέσω των αναζητήσεων διαμορφώνονταν.
Αυτή λοιπόν η αναζήτηση του Θεού, που ήταν μια καθημερινή προβληματική αυτών των πληθυσμών, γιατί βίωναν στην όλη τους καθημερινότητα μέσα σε φοβίες, που τους προκαλούσαν τα διάφορα φυσικά φαινόμενα που πολλές φορές εκδηλώνονταν βίαια και είχαν την αίσθηση ότι τους απειλούσαν, αλλά πέραν αυτών ζούσαν και φαινόμενα ανεξήγητα τα οποία τούς προβλημάτιζαν, όπως οι πολλές αρρώστιες, πολλές φορές μολυσματικές, οι πολλαπλές τους κακοτυχίες, αλλά κι αυτός ο θάνατος όπου αποτελούσαν γι' αυτούς τους αρχαίους πληθυσμούς μια καθημερινή άσχημη εμπειρία, αλλά αδυνατούσαν να δώσουν κάθε φορά κάποια εξήγηση.
Δεν διέθεταν την πνευματική ωρίμανση, για να μπορούν να δώσουν κάποιες εξηγήσεις για να ικανοποιήσουν τα ερωτηματικά τους, σε όλα αυτά που βίωναν σε καθημερινή βάση και δεν μπορούσαν να προσδιορίσουν κάθε φορά τις αιτίες των φαινομένων αυτών. Ο φόβος τους ήτανε το πρώτο αίτιο, ήτανε παιδαγωγικός αυτών των αναζητήσεων.
Κάθε φορά που πραγματοποιούν κάποιο βήμα, οδεύουν σε ένα άλλο επίπεδο, που νομίζουν ότι πλησιάσουν στην περαιτέρω γνώση αυτών των προβληματισμών, και νομίζουν ότι έχει προκύψει κάτι καινούριο, και ότι πλησιάζουν στην λύση και επίγνωση των προβλημάτων, αλλά δεν μπορούσαν να κατανοήσουν ότι τους χωρίζουν μεγάλες αποστάσεις από αυτά.
Αυτή η αναζήτηση διαγράφει μακρές χρονικές περιόδους, μπορούμε να πούμε για χιλιετηρίδες προβληματιζόμενοι, αναζητούν λύσεις και δεν μένουν άπραγοι και απροβλημάτιστοι Αντικαθιστούσαν την πραγματική θεότητα, την οποία φυσικά δεν γνώριζαν ούτε μπορούσαν λόγω άγνοιας να την προσεγγίσουν, ούτε διέθεταν και το επίπεδο να την προσδιορίσουν κι αυτό ήτανε που τους απασχολούσε σε όλες τις περιόδους στην Ελληνική αρχαιότητα.
Αυτή η αναζήτηση συνεχίστηκε ακόμα και στα πολιτισμένα κλασικά χρόνια, όπου το δαιμόνιο Ελληνικό Πνεύμα με την ανάπτυξη των φιλοσοφικών, αλλά και πολλών άλλων επιστημών όπου κατάφεραν να φθάσουν σε κάτποια σημεία προσέγγισης, και κατάφεραν να δώσουν κάποιες απαντήσεις και να πλησιάσουν κάπως να ικανοποιήσουν αυτούς τους προβληματισμούς τους όχι στην πληρότητά τους, αλλά βρέθηκαν πολύ κοντά. Μίλησαν για την αρετή, μίλησαν για την αγάπη, μίλησαν για την μη αντεκδίκηση. Χριστιανικές αρετές, πρίν τόν ερχομό του Χριστιανισμού.
Οι πρωτόγονοι αυτοί πληθυσμοί με την δύναμη της φαντασίας τους που ήταν πολύ παραγωγική και την όλη προσπάθεια των αναζητήσεών τους, θα υποκαταστήσουν τον ζώντα Θεό, με θεότητες προϊόντα της φαντασίας τους, στους οποίους θα αφιερώσουν Ναούς περίλαμπρους, ξεκινώντας από τα υπαίθρια ιερά, που κι αυτά θα υποστούν μια δυναμική εξέλιξη.
Θα αφιερώνουν κάθε φορά σε αυτές τις Θεότητες λατρευτικά δρώμενα, και πρωτόγονες τελετές, όπου κι αυτές κάθε φορά προσαρμόζονταν στην καινούρια πίστη τους, κάθε φορά άλλαζαν με τον ερχομό των νέων θεοτήτων, όπως τους έπλαθε η φαντασία τους και αυτό το πεδίο θα υποστεί μια εξελικτική διαδικασία, ανάλογο της αναπτύξεως του πολιτιστικού τους επιπέδου και της πνευματικής τους ωρίμανσης.
Σε αυτές τους τις αναζητήσεις είχαν δημιουργεί πλήθος δεισιδαιμονιών, προλήψεων, προκαταλήψεων, μαγικών τελετών και οὐκ ολίγες, οι οποίες αποτελούσαν την δευτέρα τους φύση, και αυτά θα εδραιωθούν στο όλο είναι τους και θα τους ακολουθούν στην καθημερινότητητα τους και δύσκολα θα μπορούσαν να τα αποβάλλουν.
Αυτά θα φθάσουν ακόμα και στα νεώτερα χρόνια, μέχρι και των ημερών μας θα επηρεάζουν την ανθρώπινη καθημερινότητα, ανεξάρτητα την εξέλιξη επιστημών και της όλης προόδου, που ο άνθρωπος θα επιτύχει χωρίς να μπορεί να τα αποβάλλει αυτά από την καθημερινή πρακτική του Φιλοσοφία.
Έτσι πορευόμενος ο προχριστιανικός άνθρωπος, μέσα από αυτό τον κυκεώνα, είναι σαν το καράβι που πορεύεται χωρίς πυξίδα όπου θα μπορούσε να βρει και να προσδιορίσει τον προορισμό του. Έτσι ζούσαν και πορεύονταν οι αρχαίοι αυτοί πληθυσμοί, μέσα σε πολλούς προβληματισμούς και πολλές απορίες και πολλά ερωτηματικά.
Μέσα σε αυτήν ομιχλώδη και αβέβαια κατάσταση, θα κάνει την εμφάνισή του ο Χριστιανισμός, η θρησκεία των θρησκειών, όπου επαγγέλλεται να οικοδομήσει ένα καινούριο κόσμο, έναν κόσμο μακράν των ανθρωπίνων προκαταλήψεων και θα δώσει περιεχόμενο και προοπτική στην ζωή των ανθρώπων. Θα καταργήσει στερεότυπα που τα βίωναν οι αρχαίοι πληθυσμοί για αιώνες Η Νέα θρησκεία θα δημιουργήσει νέες προπτικές και θα καταφέρει σαν θρησκεία της αληθείας να δημιουργήσει έναν ηθικοποιημένο κόσμο, θα γνωρίσει την πραγματική αρετή, θα αποβάλλει πολλά των δεισιδαιμονιών, πολλές των προλήψεων.
Αυτή η μακροχρόνια αναζήτηση του Θεού, από τους πληθυσμούς θα βρει επιτέλους αυτό που για χιλιετηρίδες αναζητούσαν, γιατί ο Θεός θα γίνει άνθρωπος, και θα κάνει την εμφάνισή τους θα κλείσει Ουρανούς και θα κατέβει στην γη, θα συναναστραφεί με τους ανθρώπους, θα διδάξει ταπείνωση θα προσπαθήσει να δημιουργήσει τον καινό άνθρωπο.
Η πολιτιστική τους ανέλιξη αλλά κι αυτή η αναζήτηση του Θεού στα προχριστιανικά χρόνια, όπου αυτά τα δύο βάδιζαν χέρι-χέρι, αυτές οι δύο καταστάσεις θα διαγράψουν μια πορεία μακράν μέχρι να βρουν την ολοκλήρωσή τους.
Πόσο άσχημο αλλά και απελπιστικό ήτανε για τον άνθρωπο η μη ανακάλυψη του Δημιουργού του, τον ζώντα Θεόν, όπου σε αυτόν θα αποθέσει τις ελπίδες του τους προ-βληματισμούς του, σε Αυτόν θα αποθέτει κάθε τι και από Αυτόν θα περιμένει την λύση τους να τον έχει βοηθό του και συμπαραστάτη του.
Ο κόσμος με την εφαρμογή των Χριστιανικών εξαγγελιών θα γίνει καλύτερος, πιο ηθικός, θα έχει μία ελπίδα, που ποτέ μέχρι τότε δεν είχε. Αυτή θα οικοδομηθεί για δύο χιλιετηρίδες από την εμφάνιση της μοναδικής θρησκείας της αγάπης και της συγχωρητικότητας, της θυσίας και πολλών άλλων χαρισμάτων που προσφέρει η χριστιανική προοπτική.
Υ.Γ.: Το άρθρο είναι πολύ σύντομο, δεν πρέπει να πλατιάζουμε γιατί κουράζουμε. Πιστεύω ότι θέσαμε κάποιους μικρούς προβληματισμούς.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του ιστολογίου.
Σχόλια υβριστικά, συκοφαντικά, ειρωνικά, υποτιμητικά, μειωτικά και απαξιωτικά ή σχόλια χυδαία, σεξιστικά, ρατσιστικά και θρησκευτικού μίσους, σχόλια με μηνύματα που δεν καταλαβαίνουμε, ονομαστικές αναφορές σε απλούς πολίτες και προβοκατόρικα ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με τη παραπάνω ανάρτηση, ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.
Επίσης ΔΕΝ θα δημοσιεύονται σχόλια που δείχνουν φανερά ότι ο σχολιαστής δεν γνωρίζει καν το θέμα που σχολιάζει, έχει φανερά πλήρη άγνοια για το αντικείμενο της ανάρτησης και απλώς σχολιάζει για να δει το σχόλιο του να δημοσιεύεται και να αισθανθεί ο ίδιος ικανοποίηση.
Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.
Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να διατυπώνουν τα σχόλια τους με κόσμιο τρόπο για να δημοσιευτούν.
Η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια για να πούμε αυτό που θέλουμε και να ασκήσουμε την κριτική μας, αποφεύγοντας όλα τα πιο πάνω που αναφέρονται.
Εάν παρ' όλα αυτά κάποιος θεωρεί ότι θίγεται από ανάρτηση ή σχόλιο στο Blog, καλείται να επικοινωνήσει μαζί μας μέσω του e-mail προς αποκατάσταση.