Της Γεωργίας Λιβιτσάνη.
Ένα αυτάρεσκο καθεστώς στήνει ικριώματα ανυπότακτων προσδοκιών. Φυλακίζει το αύριο.
Η δυσοσμία των σχεδιασμών, πιο έντονη και από τη μυρωδιά της πιο πρόσφατης Στάχτης. Στημένη παρτίδα σε μια πεθαμένη Πατρίδα.
-Πολιτικός κυνισμός. Αθροίζουν την ανθρώπινη ζωή σε νούμερα.
-Πολιτικός αμοραλισμός: η κυβέρνηση νομοθετεί το αντεργατικό τερατούργημα που φέρνει τις "ανατροπές του αιώνα"..
Η κυβέρνηση καταργεί το 8ωρο, παρουσιάζοντάς το ως "πρόοδο".
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ.
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ.
Το οφείλουμε στον εαυτό μας, στα παιδιά μας.
Το οφείλουμε στην επόμενη γενιά!
Το οφείλουμε στους νεκρούς της τάξης μας!
Στη Μαρί Μπολντό: Πρωτομαγιά στο Φουρμί της Βόρειας Γαλλίας το 1891, όταν αιματοκύλησαν τους απεργούς υφαντουργούς.
Να πώς περιγράφει ο Ροζέ Μπορντιέ τη συγκλονιστική σκηνή του φονικού στο βιβλίο "Η Μαύρη Βίβλος του Καπιταλισμού". "Μια εικοσάχρονη νεαρή κοπέλα, η Μαρί Μπολντό, βάδιζε επικεφαλής της πορείας, κρατώντας ένα κλαδί με λευκάνθεμα. Πυρ!
Καθώς οι σφαίρες τη βρήκαν στο πρόσωπο, τα μαλλιά της Μαρί κυριολεκτικά αποκολλήθηκαν από το κεφάλι της, τα μακριά πυρρόξανθα μαλλιά της πετούσαν στον αέρα μαζί με τα λευκάνθεμα κάτω από το όμορφο φως του ήλιου του Βορρά και - αντέχετε να ακούσετε αυτήν τη λεπτομέρεια; - τα μαλλιά της δε βρέθηκαν ποτέ. Το μόνο που βρέθηκε στη γωνιά του πεζοδρομίου ήταν κομμάτια από μυαλά και οστά..."
Πυροβολήστε, δεν είναι παρά εργάτες!
Τα παιδιά των εργατών, αλλά και οι εργάτριες δεν ήταν τίποτα μπροστά στα κέρδη που έπρεπε να διασφαλιστούν. Το ίδιο ίσχυε και ισχύει παντού και πάντα.
Το 1924, ο τσαγκάρης Παρασκευαΐδης πέφτει - πρώτος νεκρός - στην εργατική συγκέντρωση από σφαίρα αστυνομικού μπροστά στο Εργατικό Κέντρο της Αθήνας, στην πλατεία Λουδοβίκου.
Ήδη, από τη δεύτερη δεκαετία του 20ού αιώνα, αναφέρονται τρεις εργάτριες νεκρές από σφαίρες σε εργατικά συλλαλητήρια. Η Μαρία Χουσιάδου (1924). Στο Αγρίνιο τα όργανα του αστικού κράτους δολοφόνησαν τον νεαρό Θεμιστοκλή Καρανικόλα και την καπνεργάτρια Βασιλική Γεωργαντζέλη (1926) και την καπνεργατρία Κωνσταντέλλη (1927). Ο φόνος της Βασιλικής Γεωργαντζέλη ήταν διπλός: Έγκυος, και στη φωτογραφία της κηδείας της φαίνεται ότι σύντομα περίμενε να γεννήσει...
Η κηδεία των δολοφονημένων εργατών έγινε με την παρουσία χιλιάδων εργατών:
"Το θέαμα "είναι συγκινητικό. Οι χιλιάδες των εργατών τιμούσαν τους νεκρούς τους συντρόφους. Οι γραμματείς των οργανώσεων σήκωναν τα φέρετρα...
Στις 9 Μάη 1936 στη Θεσσαλονίκη χτυπάει η αστυνομία τους εργάτες και σκοτώνει είκοσι.
Γνωστή είναι και η ματοβαμμένη Πρωτομαγιά του 1944, όπου οι Γερμανοί εκτέλεσαν στην Καισαριανή διακόσιους κομμουνιστές που πήραν από το Χαϊδάρι.
Λιγότερο γνωστό είναι ότι οι εκτελέσεις συνεχίστηκαν και τις επόμενες μέρες του φοβερού εκείνου Μάη: ΟΌπως διαβάζουμε στα "Χρονικά" της Μέλπως Αξιώτη στις 3 του Μάη, πήραν τις πέντε πρώτες γυναίκες για εκτέλεση.
Πόσες άγνωστες σελίδες από τις ελληνικές Πρωτομαγιές - και όχι μόνο!
Έτσι, με αγώνα και αίμα, κερδήθηκαν οι εργατικές νίκες. Όμως, οι κατακτήσεις αυτές παίρνονται σήμερα μία μία πίσω. Αν δε βάλουμε κι εμείς πλάτη και δεν αντισταθούμε, θα ξαναβρεθούμε εκεί απ' όπου ξεκίνησαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας...
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του ιστολογίου.
Σχόλια υβριστικά, συκοφαντικά, ειρωνικά, υποτιμητικά, μειωτικά και απαξιωτικά ή σχόλια χυδαία, σεξιστικά, ρατσιστικά και θρησκευτικού μίσους, σχόλια με μηνύματα που δεν καταλαβαίνουμε, ονομαστικές αναφορές σε απλούς πολίτες και προβοκατόρικα ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με τη παραπάνω ανάρτηση, ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.
Επίσης ΔΕΝ θα δημοσιεύονται σχόλια που δείχνουν φανερά ότι ο σχολιαστής δεν γνωρίζει καν το θέμα που σχολιάζει, έχει φανερά πλήρη άγνοια για το αντικείμενο της ανάρτησης και απλώς σχολιάζει για να δει το σχόλιο του να δημοσιεύεται και να αισθανθεί ο ίδιος ικανοποίηση.
Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.
Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να διατυπώνουν τα σχόλια τους με κόσμιο τρόπο για να δημοσιευτούν.
Η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια για να πούμε αυτό που θέλουμε και να ασκήσουμε την κριτική μας, αποφεύγοντας όλα τα πιο πάνω που αναφέρονται.
Εάν παρ' όλα αυτά κάποιος θεωρεί ότι θίγεται από ανάρτηση ή σχόλιο στο Blog, καλείται να επικοινωνήσει μαζί μας μέσω του e-mail προς αποκατάσταση.