Περίπατος-ξενάγηση στα γεωλογικά και ιστορικά μνημεία της Αλυζίας. Καλοκαιρινή εξόρμηση στο εξαιρετικής ομορφιάς «Μονοπάτι των παιδιών».

Πηγή: Σελίδα Facebook

''Φίλοι Μνημείων Αλυζίας''.

Του Σπύρου Θεοδ. Μήτση.

Οι «Φίλοι Μνημείων Αλυζίας» (Βαγγέλης, Βασίλης, Σπύρος) επισκέφτηκε σε μια γλυκιά, καλοκαιρινή εξόρμηση το εξαιρετικής ομορφιάς «Μονοπάτι των παιδιών». Ένα μονοπάτι που χάραξε με κόπο και μεράκι η ομάδα περιβάλλοντος της Παναγούλας, που είχε εμπνευστή και υποστηριχτή τον ακούραστο φυσιολάτρη και καλλιτέχνη Γιάννη Παβέλη (J. Pavelis).

Καθ‘ όλη την περιπατητική – διαπολιτισμική μας διαδρομή είχαμε την τύχη, με τη βοήθεια των εύστοχων σημάνσεων, να γνωρίσουμε:

Πρώτον, ένα μεγάλο μέρος των φυτικών ειδών που φύονται στην περιοχή του κάμπου (επιβλητικά δέντρα, πολύχρωμα λουλούδια, βότανα) και Δεύτερον, τα Γεωλογικά, Αρχαιολογικά και Ιστορικά Μνημεία της Αλυζίας (πηγές, σπήλαια, μικρό καταρράκτη, αρχαία τείχη).

Εκείνο, όμως, που γέμισε πιο πολύ το νου και την ψυχή μας με συναισθήματα και ιστορικές πληροφορίες, ήταν οι φυσικές ομορφιές γύρω από το Αρχαίο Μονοπάτι της Ζάβιτσας ή το καταγεγραμμένο ιστορικά ως «Στράτα της Ζάβιτσας».

Μοναδικές στιγμές απόλαυσης, αλλά και συναισθηματικού μουδιάσματος ζήσαμε καθώς περπατούσαμε στο πλακόστρωτο, μονοπάτι, και αντικρίζαμε με δέος τα γύρω γεωλογικά, φυσικά και ιστορικά μνημεία της Αλυζίας (σπήλαια, μικρό καταρράκτη, τον επιβλητικό και εμβληματικό πύργο της Αρχαίας Αλυζίας, αρχαία τείχη, Καστέλι Παλιαϊθανάση, την απαράμιλλη φυσική ομορφιά του κάμπου, του Μύτικα και του Ιονίου Πελάγους κ. ά.).

Κι όλα αυτά τα συναισθήματά μας -φανερά και κρυφά- τα φούντωναν οι αναμνήσεις – ζωντανές μνήμες και ακούσματα από τη ζωή των γονιών και των προγόνων μας.

Εν κατακλείδι, κείνη τη μέρα περάσαμε το απόγευμα με τον πιο ευχάριστο και δημιουργικό τρόπο!

Ήταν διαφορετική μέρα, συναρπαστική, μοναδική και η εμπειρία αξέχαστη και αναζωογονητική.

Υ.Γ.: Νομίζω, πως η όλη δράση της περιβαλλοντικής ομάδας «Το μονοπάτι των παιδιών», και ιδίως το τοπόσημο ιδιαίτερου ενδιαφέροντος «Πύργος-Δρόμος Ζάβιτσας» αξίζει να ειδωθεί από όλους μας –θεσμικούς και μη- με ιδιαίτερο σεβασμό. Ελπίζω και εύχομαι να αξιοποιηθεί καλύτερα (π.χ. επαναχάραξη του μονοπατιού της Ζάβιτσας) και να ενταχθεί το γρηγορότερο στα όποια σχέδια του Δήμου για παραπέρα τουριστική και πολιτιστική προβολή της περιοχής μας!

Φωτ: Βασίλης Κ. Πιτσινέλης