ΜΥΤΙΚΑΣ PRESS: Η συμπατριώτισσα μας από την Κανδήλα Δέσποινα (Δέπη) - Λαμπρινή Πάτρα, η οποία ως μαθήτρια του Λυκείου Μύτικα έχει αποσπάσει το 2017 και το 2018 βραβεύσεις στον διαγωνισμό διηγήματος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών (δείτε εδώ και εδώ), μας έστειλε και δημοσιεύουμε κομμάτια διηγημάτων που ανελλιπώς εδώ και χρόνια γράφει, μιας και είναι κάτι που αγαπά πολύ και ένιωσε την ανάγκη να τα μοιραστεί με τους αναγνώστες του Blog μας.
Σε ευχαριστούμε πολύ Δέπη για την εμπιστοσύνη. Υγεία, ευτυχία και πάντα τα καλύτερα.
--------------------------------
Της Δέσποινας (Δέπης) - Λαμπρινής Πάτρα.
Ουτοπικά γραμμένο.
Όταν η νύχτα και η μέρα σου ενώνονται και όταν τα όνειρα σου γίνονται στάχτη... Τότε άλλη μια μέρα της ζωής σου ξεκινάει... Μια ημέρα που τις πιο πολλές φόρες είναι έτοιμη να καταναλωθεί μέσα σε θλιβερές στιγμές...
Μην της κάνεις όμως αυτή την χάρη... Ψάξε να βρεις μια μικρή όμορφη στιγμή, ένα στιγμιότυπο που σε έκανε να χαμογελάσεις επικεντρώσου σε αυτό και κράτησε το σφιχτά...
Να θυμάσαι ότι κάθε εποχή έχει και ένα χρώμα... Ένα χρώμα που την χαρακτηρίζει και την κάνει να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες... Μην αφήσεις ποτέ κανένα να σου πει ότι όλες είναι ίδιες.. Μην αφήσεις πότε κανένα να σου επιβάλει το ασπρόμαυρο...
Δημιουργήθηκες για να είσαι ελεύθερη και όχι αιχμάλωτη των εικόνων... Σταμάτα να πιστεύεις αυτό τον ψεύτη καθρέφτη που μυρίζοντας τους φόβους σου διασκεδάζει λέγοντας σου συνεχώς ψέματα...
Πήγαινε και στάσου στο χείλος του γκρεμού και σε πείσμα αυτού του σκυθρωπού ουρανού πίστεψε ότι μπορείς να πετάξεις και πετά, αφήνοντας ότι σε κάνει σκοτεινή να συντρίβει στο έδαφος...
Σε κάθε δύσκολη στιγμή, σε κάθε ξύπνημα του φόβου, σε κάθε πνιγμό της επιθυμίας σου, το μόνο που θέλω είναι να μην χάνεις την πίστη σου...
Και εγώ θα είμαι κάπου κοντά να βοηθήσω την όμορφη ψυχή σου όσο μπορώ... Δεν έχω να σου δώσω πολλά ... Ξέρω ότι το μόνο μου ταλέντο είναι να φτιάχνω κόσμους... Γι αυτό θα πάρω αστέρια, άνεμους και θάλασσα και θα δημιουργήσω ένα τοπίο μόνο για σένα...
Είναι σίγουρο ότι μόλις το δεις η ψυχή σου θα χαμογελάσει...
Είναι μοιραίο κάποια στιγμή να συνειδητοποιήσεις ότι αγαπάς το γεγονός ότι είσαι το βασικό κομμάτι... Της ουτοπίας ενός ανόητου ρομαντικού...
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του ιστολογίου.
Σχόλια υβριστικά, συκοφαντικά, ειρωνικά, υποτιμητικά, μειωτικά και απαξιωτικά ή σχόλια χυδαία, σεξιστικά, ρατσιστικά και θρησκευτικού μίσους, σχόλια με μηνύματα που δεν καταλαβαίνουμε, ονομαστικές αναφορές σε απλούς πολίτες και προβοκατόρικα ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με τη παραπάνω ανάρτηση, ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.
Επίσης ΔΕΝ θα δημοσιεύονται σχόλια που δείχνουν φανερά ότι ο σχολιαστής δεν γνωρίζει καν το θέμα που σχολιάζει, έχει φανερά πλήρη άγνοια για το αντικείμενο της ανάρτησης και απλώς σχολιάζει για να δει το σχόλιο του να δημοσιεύεται και να αισθανθεί ο ίδιος ικανοποίηση.
Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.
Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να διατυπώνουν τα σχόλια τους με κόσμιο τρόπο για να δημοσιευτούν.
Η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια για να πούμε αυτό που θέλουμε και να ασκήσουμε την κριτική μας, αποφεύγοντας όλα τα πιο πάνω που αναφέρονται.
Εάν παρ' όλα αυτά κάποιος θεωρεί ότι θίγεται από ανάρτηση ή σχόλιο στο Blog, καλείται να επικοινωνήσει μαζί μας μέσω του e-mail προς αποκατάσταση.