Προϋπόθεση για να πάει ένας μικρός τόπος μπροστά, η συνεργασία πέρα από τα πρόσωπα, φιλίες, συμπάθειες, αντιπάθειες και προσωπικές σχέσεις.

Η πραγματική πρόοδος ενός τόπου δεν εξαρτάται αποκλειστικά από τους ηγέτες ή τα πρόσωπα που αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, αλλά από τη συλλογική στάση και τη συνεργασία των ανθρώπων. Όταν τα προσωπικά συναισθήματα –συμπάθειες ή αντιπάθειες– μπαίνουν εμπόδιο στη συνεργασία, τότε η κοινωνία καθηλώνεται, τα προβλήματα διαιωνίζονται και οι ευκαιρίες χάνονται.

Η συνεργασία πρέπει να βασίζεται σε αρχές, κοινούς στόχους και όραμα για το κοινό καλό, όχι σε προσωπικές σχέσεις. Οι διαφωνίες, οι διαφορετικές απόψεις και οι διαφορετικοί χαρακτήρες είναι φυσικό να υπάρχουν σε κάθε κοινότητα. Ωστόσο, η ωριμότητα φαίνεται όταν οι πολίτες και οι θεσμοί μπορούν να τις υπερβούν για να προχωρήσουν από κοινού. Η συλλογική δράση δεν απαιτεί φιλία, αλλά σεβασμό, αμοιβαία εμπιστοσύνη και προσανατολισμό στη λύση.

Όταν οι άνθρωποι δρουν με κριτήριο το γενικό συμφέρον και όχι το προσωπικό ή το συναισθηματικό, τότε μπορούν να χτίσουν θεμέλια ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής. Οι συνεργασίες που στηρίζονται σε αξίες, όχι σε πρόσωπα, έχουν διάρκεια και φέρνουν πραγματικά αποτελέσματα. Ένας τόπος προοδεύει όταν οι κάτοικοί του ενώνουν τις δυνάμεις τους, παρά τις διαφορές τους, και εργάζονται για έναν κοινό σκοπό.

Ειδικά σε μικρές κοινωνίες ή τοπικές κοινότητες, όπου οι προσωπικές σχέσεις είναι έντονες, είναι ακόμη πιο σημαντικό να προτάσσεται το συλλογικό συμφέρον. Είμαστε τόσο λίγοι, που δεν μας παίρνει να προτάσσουμε μεταξύ μας προσωπικές διαφορές. Η πρόοδος δεν μπορεί να περιμένει τη σύμπνοια των χαρακτήρων, αλλά απαιτεί συνειδητή απόφαση για συνεργασία πέρα από προσωπικές συμπάθειες ή αντιπάθειες.

Η ιστορία έχει δείξει ότι οι μεγαλύτερες αλλαγές έγιναν όταν οι άνθρωποι ξεπέρασαν τα "εγώ" και εργάστηκαν για το "εμείς". Η συνεργασία, λοιπόν, δεν είναι μόνο ηθική επιλογή –είναι αναγκαία συνθήκη για να πάει ένας τόπος μπροστά.