Το λιμάνι του Μύτικα μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει με κανόνες, ακόμα και πριν τον καθορισμό της χερσαίας ζώνης, αρκεί οι αρμόδιοι να το θελήσουν.

Γράφει ο Πολιτικός Μηχανικός Γεώργιος Πουρνάρας.

Είναι σε όλους μας γνωστή η απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στο πολύπαθο λιμάνι του Μύτικα. Από το 2011 περίπου, οπότε επιχειρήθηκε να μπουν κάποιοι στοιχειώδεις κανόνες για τη λειτουργία του, από τον τότε Αντιδήμαρχο ΣΠ. ΛΥΤΡΑ —που παραιτήθηκε μετά από έναν χρόνο— η κατάσταση παραμένει η ίδια μέχρι σήμερα.

Με το επιχείρημα των αρμοδίων ότι, για να γίνει οποιαδήποτε ρύθμιση για τη λειτουργία του λιμανιού απαιτείται πρώτα να καθοριστεί η χερσαία ζώνη, εδώ και δεκαπέντε χρόνια επικρατεί απέραντο χάος στο λιμάνι. Εν τω μεταξύ, ο καθορισμός της χερσαίας ζώνης εκκρεμεί, παρότι ανατέθηκε αρχικά επί Δημαρχίας Γαλούνη χωρίς ποτέ να τελεσιδικήσει, και στη συνέχεια ανατέθηκε σε νέο μελετητή, μαζί με τις υπόλοιπες μελέτες των λιμανιών που εκπονούνται.

Οι προοπτικές ως προς τον χρόνο ολοκλήρωσης της διαδικασίας καθορισμού δεν είναι ευοίωνες, αφού η μελέτη δεν έχει κατατεθεί ακόμα και, παράλληλα, πρέπει να εγκριθεί από τις αρμόδιες αρχές. Αυτό σημαίνει ότι, μέχρι και το επόμενο καλοκαίρι, πιθανόν δεν θα έχει καθοριστεί ακόμα η χερσαία ζώνη. Άρα, το απαράδεκτο καθεστώς που επικρατεί στο λιμάνι θα παραταθεί.

Ακόμα όμως κι αν καθοριστεί, πότε θα τεθεί επί τάπητος το θέμα της εσωτερικής λειτουργίας του λιμανιού, ώστε να ωριμάσει η συζήτηση και να βρεθούν συναινετικές και νόμιμες λύσεις; Γιατί ο Δήμος και το αρμόδιο Λιμενικό Ταμείο δεν επιχειρούν να συζητήσουν με τους αρμόδιους φορείς, ώστε να καταλήξουν σε ένα κοινά αποδεκτό πλαίσιο και, όταν εγκριθεί η χερσαία ζώνη, να εφαρμοστεί;

Μέχρι σήμερα δεν έχει συζητηθεί στο Λιμενικό Ταμείο το θέμα της εσωτερικής λειτουργίας του λιμανιού, παρότι όλοι γνωρίζουν τι συμβαίνει.

Η παρούσα παρέμβασή μου, όμως, γίνεται για τον εξής λόγο:

Θέλω να γίνει ευρύτερα γνωστό ότι μπορεί να γίνει διευθέτηση της εσωτερικής λειτουργίας του λιμανιού, έστω και αν δεν έχει καθοριστεί η χερσαία ζώνη.

Στο παρακάτω έγγραφο του Λιμενάρχη Λευκάδος, που εστάλη στον Δήμο τον Φεβρουάριο του 2024, αναφέρεται ρητά ότι μπορεί να γίνει διευθέτηση της εσωτερικής λειτουργίας του λιμανιού με καθορισμό θέσεων αγκυροβολίας - πρόσδεσης, χωρίς να τίθεται θέμα χερσαίας ζώνης:

Υποδεικνύει, δηλαδή, την απαραίτητη διαδικασία με διαβούλευση του Δήμου και των αρμόδιων φορέων, και ζητά την τελική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, την οποία θα εφαρμόσει το Λιμεναρχείο.

Είναι γνωστό, λοιπόν, στον Δήμο και το Λιμενικό Ταμείο, από τον Φεβρουάριο του 2024, ότι μπορεί να ξεκινήσει η διαδικασία καθορισμού κανόνων εσωτερικής λειτουργίας και απονομής θέσεων πρόσδεσης.

Δυστυχώς, μέχρι σήμερα, που έχει μπει για τα καλά το καλοκαίρι, δεν έχει γίνει καμία ενέργεια σε αυτή την κατεύθυνση.

Επικουρικά στα παραπάνω, σημειώνω ότι στο λιμάνι ΚΑΛΑΜΟΥ, που επίσης δεν έχει καθοριστεί η χερσαία ζώνη, με απόφαση του Λιμενάρχη Λευκάδος έχουν καθοριστεί κανόνες αγκυροβολίας και πρόσδεσης σκαφών από το 2022.

Τέλος, ως προς τη διαβούλευση και τα κριτήρια απονομής θέσεων πρόσδεσης, πρέπει να ληφθεί υπόψη η από το 2015 εγκύκλιος του Υπουργείου, που επισυνάπτω (ΕΔΩ).

Πρέπει, λοιπόν, ο Δήμος να ξεκινήσει άμεσα τη διαβούλευση και να καταλήξει, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, στις απαραίτητες προτάσεις προς το Λιμεναρχείο.

Καμία καθυστέρηση πλέον δεν δικαιολογείται. Αντίθετα, η επίκληση του καθορισμού της χερσαίας ζώνης —που καθυστερεί εδώ και χρόνια— διαιωνίζει το πρόβλημα, παραπέμποντάς το στο αόριστο μέλλον.

Υ.Γ.: Η κατάσταση στο λιμάνι, εκτός από την έλλειψη κανόνων για την εσωτερική λειτουργία του, είναι αφόρητη για τους κατοίκους του οικισμού από την ανεξέλεγκτη λειτουργία της ράμπας του λιμανιού. Παρά την από το 2007 πρόταση της Κτηματικής Υπηρεσίας για την κατασκευή 2 ραμπών εκτός του οικισμού, ο Δήμος αδρανεί.

Πρέπει και για αυτό να ενεργήσει πάραυτα.