Η Αριά (quercus ilex) και η καταστροφή στην Κομπωτή Αιτωλοακαρνανίας - Μια επείγουσα και εναγκαία καταγγελία.

Του Δημήτρη Κατσούλα.

Μέλος του ορειβατικού συλλόγου

ΕΟΣ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ.

Η αριά, η αειθαλής βελανιδιά της Μεσογείου, αποτελεί βασικό στήριγμα των δασικών οικοσυστημάτων. Είναι δέντρο αιωνόβιο, ανθεκτικό, με καθοριστικό ρόλο στη σταθερότητα του εδάφους, στη βιοποικιλότητα και στην αντοχή της φύσης απέναντι στην ξηρασία και τις κλιματικές πιέσεις. Η παρουσία της δεν είναι απλώς σημαντική, είναι απαραίτητη.

Έγκλημα στο Δάσος της Κομπωτής.

Τις τελευταίες εβδομάδες, στο δάσος της Κομπωτής Αιτωλοακαρνανίας, συντελείται μια ωμή και απροκάλυπτη καταστροφή. Η διάνοιξη δρόμων για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών εξελίσσεται με τρόπο που καταστρέφει συστηματικά και αδικαιολόγητα το δάσος αριάς, αφήνοντας πίσω της ένα τοπίο χαοτικής υποβάθμισης.

Κατά τη διάρκεια των εργασιών, οι εκσκαφείς πετούν τεράστιους όγκους μπάζων στις απότομες πλαγιές, πρακτική που όχι μόνο παραβιάζει τις βασικές υποχρεώσεις διαχείρισης αποβλήτων, αλλά και επιφέρει άμεση, βίαιη εξόντωση δέντρων που χρειάστηκαν ίσως εκατό χρόνια για να φτάσουν στο σημερινό τους μέγεθος.

Τα μπάζα κατρακυλούν σαν χείμαρρο, παρασύροντας ό,τι βρίσκεται στο πέρασμά τους δέντρα σπάζουν, κορμοί θάβονται, ρίζες αποκόπτονται, το έδαφος ξεγυμνώνεται και διαβρώνεται.

Πρόκειται για εικόνες που δεν θυμίζουν έργο «πράσινης ανάπτυξης», αλλά τυφλή καταστροφή, που μετατρέπει ένα ζωντανό δάσος σε πληγωμένο τοπίο.

Αδιαφορία, σιωπή, απουσία ελέγχου.

Το πιο ανησυχητικό δεν είναι μόνο η καταστροφή, αλλά η απουσία κάθε ουσιαστικής αντίδρασης από τους αρμόδιους φορείς.

Οι κάτοικοι έχουν προχωρήσει σε επαναλαμβανόμενες καταγγελίες. Έχουν ενημερώσει τις αρμόδιες υπηρεσίες. Έχουν ζητήσει ελέγχους, αυτοψίες, διακοπή των αυθαίρετων πρακτικών. Και όμως, καμία άμεση παρέμβαση. Καμία διακοπή εργασιών. Καμία ουσιαστική επιτόπια επίβλεψη.

Η σιωπή αυτή δεν είναι απλώς αμέλεια. Είναι μια επικίνδυνη θεσμική απουσία, που αφήνει το δάσος απροστάτευτο και δίνει το μήνυμα ότι η καταστροφή μπορεί να συνεχιστεί χωρίς συνέπειες.

Όταν οι φορείς που έχουν ευθύνη για την προστασία του δάσους δεν ανταποκρίνονται, η κατάσταση μετατρέπεται σε ανοιχτή περιβαλλοντική πληγή που βαθαίνει κάθε μέρα.

Η πραγματική πράσινη ανάπτυξη δεν καταστρέφει δάση.

Η παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές είναι αναγκαία. Αλλά ό,τι συμβαίνει στην Κομπωτή δεν είναι πράσινη ανάπτυξη.

Πράσινη ανάπτυξη σημαίνει:

• Σχεδιασμό με σεβασμό στο περιβάλλον
• Διατήρηση φυσικών οικοσυστημάτων
• Εφαρμογή νόμων και ελέγχων
• Ορθολογική χωροθέτηση
• Όχι τυφλή εκσκαφή
• όχι διάλυση δασών
• όχι μπάζωμα πλαγιών
• όχι συστηματική απαξίωση της νομοθεσίας

Το δάσος δεν είναι εμπόδιο. Είναι κεφάλαιο και μάλιστα ανεκτίμητο.

Συμπέρασμα – Μια κραυγή προστασίας.

Το δάσος αριάς της Κομπωτής βρίσκεται υπό επίθεση. Όχι από τη φύση, αλλά από ανθρώπινες πρακτικές που θα αφήσουν πίσω τους μια ανεπανόρθωτη καταστροφή.

Η συνέχιση αυτής της κατάστασης, αφαιρεί από την περιοχή το φυσικό της πλούτο, υπονομεύει την περιβαλλοντική νομιμότητα, εκθέτει τις αρμόδιες αρχές για την απουσία ελέγχων, και θέτει σε κίνδυνο ένα οικοσύστημα που δεν μπορεί να ξαναχτιστεί.

Η φωνή των πολιτών που αγαπούν και υπερασπίζονται τον τόπο τους είναι σήμερα περισσότερο αναγκαία από ποτέ. Γιατί η Κομπωτή δεν χρειάζεται νέα πληγή στο τοπίο, χρειάζεται δικαιοσύνη, προστασία και σεβασμό.

Αποδεικτικό υλικό για την καταστροφή που βιώνει ο τόπος μας: