Το τέλος του κλάδου των ιχθυοκαλλιεργειών όπως το γνωρίζαμε έως σήμερα φαίνεται ότι έχει σημάνει οριστικά.



Το τέλος του κλάδου των ιχθυοκαλλιεργειών όπως το γνωρίζαμε έως σήμερα φαίνεται ότι έχει σημάνει οριστικά. Και στο τέλος του μήνα με τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων τριμήνου αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για τους ισχυρούς του κλάδου Νηρέα, Σελόντα και Δία, οι οποίοι έχουν και υψηλότατο δανεισμό προς τις τράπεζες. Οι τελευταίες φαίνεται να προκρίνουν τη μετοχοποίηση των χρεών που θα σημάνει και την αλλαγή των διοικήσεων καθώς είναι αναγκασμένοι να κάνουν σε ορίζοντα τριετίας προβλέψεις για όλη τη διάρκεια ζωής του δανειακού χαρτοφυλακίου των εταιριών ιχθυοκαλλιέργειας.
Και αν το πράξουν αυτό είναι βέβαιο ότι θα βρεθούν με τεράστιες ζημίες αφού η άσκηση αποπληρωμής δεν βγαίνει με κανένα τρόπο. Η πρακτική μάλιστα που θα ακολουθήσουν οι τράπεζες στην περίπτωση του κλάδου ιχθυοκαλλιεργειών αναμένεται να αποτελέσει πρόκριμα και των λύσεων που θα δοθούν και σε άλλους υπερχρεωμένους κλάδους και εταιρίες.
Έτσι οι επί χρόνια κυρίαρχοι του κλάδου Αριστείδης Μπελλές από τη Νηρέας και ο Ιωάννης Στεφανής από τη Σελόντα αλλά και ο νεοεμφανισθείς Γεωργιανός επιχειρηματίας Κάκχα Μπεντουκίντζε που απέκτησε τον πλειοψηφικό έλεγχο της Δίας φαίνεται ότι ολοκληρώνουν τον κύκλο τους στον κλάδο.
ΚΕΦΑΛΑΙΑ. Και αυτό παρά τις απέλπιδες προσπάθειες που έκαναν να βρουν λύσεις χωρίς όμως να βάλουν το χέρι στην τσέπη παρά τις έγκαιρες προειδοποιήσεις των τραπεζών. Ποιες ήταν οι λύσεις; Να τους δοθεί το -ουδέν μονιμότερο του προσωρινού- απαραίτητο κεφάλαιο κίνησης πράγμα που οι τράπεζες αρνήθηκαν και αρνούνται κατηγορηματικά.
Είναι βέβαια γεγονός ότι οι τράπεζες αρνούνται να παράσχουν κεφάλαιο κίνησης από το περασμένο καλοκαίρι. Αυτό είχε ως συνέπεια οι τρεις εταιρίες να προχωρήσουν σε πρόωρες πωλήσεις αποθεμάτων και όπως ισχυρίζονται να επιβαρυνθούν με ζημίες.
Είναι όμως έτσι ακριβώς τα πράγματα; Ουδείς ακριβώς γνωρίζει καθώς οι τράπεζες αντιλέγουν πως το επιχείρημα των εταιριών καλύπτει και τις περιπτώσεις της υπερτίμησης αποθεμάτων. Δηλαδή είναι μια καλή δικαιολογία για να εξαφανιστούν τα ίχνη φουσκωμένων αποθεμάτων που εμφάνιζαν οι εταιρίες για να παρουσιάζουν καλύτερη της πραγματικής εικόνα και να λαμβάνουν με την εικόνα αυτή χορηγήσεις.
Τα αποθέματα άλλωστε αποτέλεσαν σημείο τριβής ειδικά όταν οι δανείστριες τράπεζες ανέθεσαν το δειγματοληπτικό έλεγχο στην εγνωσμένου κύρους νορβηγική εταιρία Akvaplan Niva της οποίας τη μεθοδολογία αμφισβήτησαν ορισμένες εταιρίες. Έτσι έχουμε το φαινόμενο η Νηρέας να έχει όπως αναφέρουν οι πληροφορίες αποδεχτεί τον έλεγχο και την ίδια στιγμή τη Σελόντα να απομακρύνει τους Νορβηγούς θεωρώντας ότι η διαδικασία που ακολουθούσαν δεν ήταν η ενδεδειγμένη. Όμως ο ορκωτός ελεγκτής της Σελόντα φαίνεται ότι και αυτός έχει τις επιφυλάξεις του καθώς έχει παραγγείλει όχι δειγματοληπτικό αλλά πλήρη έλεγχο των αποθεμάτων της εταιρίας σε άλλη νορβηγική εταιρία. Βέβαια το ερώτημα που τίθεται είναι αν ο έλεγχος αυτός θα έχει ολοκληρωθεί έως την 31/3 που λήγει η προθεσμία δημοσίευσης των οικονομικών καταστάσεων καθώς σε αντίθετη περίπτωση εγείρεται το ερώτημα αν πρόκειται για κίνηση τακτικής προκειμένου να κερδηθεί χρόνος. Πέραν τούτου όμως δεν υπάρχει ούτε συμφωνία και κοινή γραμμή πλεύσης για το πώς τιμολογούνται τα αποθέματα καθώς άλλες εταιρίες εφαρμόζουν τη μέθοδο της τιμής συγκεκριμένης ημέρας κάθε έτους και άλλες τη μέθοδο της πρόβλεψης τιμής μέσα στο έτος που είναι η επικρατέστερη διεθνώς.
ΚΙΝΔΥΝΟΣ. Επισημαίνεται ότι τόσο ο κ. Αριστείδης Μπελλές του Νηρέα όσο και Ιωάννης Στεφανής με παραστάσεις τους προς κυβερνητικά στελέχη μιλούν για κίνδυνο αφανισμού του κλάδου αλλά δεν φαίνεται να βρίσκουν ευήκοα ώτα. Οι τράπεζες από την πλευρά τους κινούνται επιθετικά και στη Δίας, αφού φαίνεται να έκαναν πρόταση στον Γεωργιανό ιδιοκτήτη να αγοράσουν το ποσοστό του έναντι ποσού 3 εκ Ευρώ την οποία αυτός αρνήθηκε. Δεν έχει όμως και πολλά περιθώρια ελιγμών δεδομένης της υποβολής αίτησης της εταιρίας για υπαγωγή στο άρθρο 99.
Υπό αυτές τις συνθήκες το ερώτημα που τίθεται είναι αν αρκεί η μετοχοποίηση χρεών για να λυθούν τα προβλήματα. Η απάντηση είναι προφανώς όχι για τις εταιρίες. Για τις τράπεζες αναμένεται βέβαια να οδηγήσει στη λήψη μικρότερων προβλέψεων αλλά κατ' ουσίαν μεταθέτει το πρόβλημα για το μέλλον.
Οι ξένοι που ενδιαφέρθηκαν από το fund Fortress αποσύρθηκαν από τη διαδικασία καθώς δεν βλέπουν ότι μπορεί να υπάρξει ξεκαθάρισμα του κλάδου και σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες ο μόνος ενδιαφερόμενος είναι ο όμιλος της Global Finance του κ. Άγγελου Πλακόπητα που ελέγχει την εταιρία Ανδρομέδα. Κατά το πρόσφατο παρελθόν στελέχη των άλλων εταιριών είχαν διατυπώσει κατηγορίες ότι πίσω από τη σκληρή στάση ορισμένων τραπεζών υπάρχει δάκτυλος της Global χωρίς όμως να παραθέσουν συγκεκριμένα στοιχεία. Είναι πάντως γεγονός ότι ο κ. Πλακόπητας θα μπορούσε να έχει ενεργό ρόλο στην αναδιάρθρωση του κλάδου. Οι ελληνικές τράπεζες πάντως δεν φαίνεται να έχουν βρει ολοκληρωμένη λύση και προσανατολίζονται μετά τη μετοχοποίηση να βάλουν management από στελέχη μικρών αλλά υγιών εταιριών του κλάδου ως προσωρινή λύση.
Αλλά και η μετοχοποίηση χρεών δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των σημερινών μεγαλομετόχων των εταιριών στους οποίους όμως επικρέμεται η απειλή του διαχειριστικού ελέγχου.
Κοινός παρονομαστής η... αιμοδοσία.
Σύμφωνα με στελέχη private equity funds τα οποία επισημαίνουν ότι όπως έχει η σημερινή κατάσταση είναι «επικίνδυνο να επενδύσουν» και τονίζουν ότι για να προχωρήσουν αποτελεσματικές αναδιαρθρώσεις θα πρέπει οι τράπεζες να κεφαλαιοποιήσουν ένα μεγάλο μέρος των δανείων και να βρουν λύση για το κεφάλαιο κίνησης που θα χρειασθούν οι εταιρείες, είτε με κάλυψή του από στρατηγικό επενδυτή είτε από τις ίδιες. Ίσως μάλιστα χρειασθεί να βάλουν και οι ίδιες οι τράπεζες φρέσκο χρήμα, προκειμένου να μην υπάρξει πρόβλημα στην παραγωγή ακόμα και να υπάρχει στρατηγικός. Πάντως στην κατεύθυνση της αναζήτησης στρατηγικού επενδυτή κινείται η διοίκηση Μπελλέ στη Νηρέας αλλά οι μέχρι στιγμής πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν υπάρχει χειροπιαστό αποτέλεσμα που να παρέχει αισιόδοξα μηνύματα.
Φυσικά τα όσα ακούγονται για συγχωνεύσεις και εθνικούς πρωταθλητές φαντάζουν μάλλον εκτός πραγματικότητας όταν σε μικρότερου μεγέθους εταιρίες δεν μπορούν να λυθούν τα προβλήματα που υπάρχουν.

9 σχόλια:

  1. Φίλε μπλόγκερ, πλέον γίνεται κατανοητό και αντιληπτό ότι δεν λέγαμε αερολογίες σχετικά με τα οικονομικά των ιχθυοκαλλιεργειών. Και πρόσεξε και τις σημαντικές λεπτομέρειες που πάντα τονίζαμε (έστω και ως ανώνυμοι). Αφήνει σαφείς αιχμές στη διοίκηση των ιχθυοκαλλιεργητών ότι δεν έβαλαν το χέρι στην τσέπη τους ποτέ. Μιλάει για ασκήσεις αποπληρωμής οι οποίες δεν βγαίνουν με τίποτα (ουσιαστικά οδεύουν προς πτώχευση ολοταχώς). Αυτό όμως που δεν αναφέρει ευθέως το άρθρο αλλά είναι ηλίου φαεινότερον, είναι το γεγονός ότι οι τράπεζες τσάμπα χρήμα πλέον δεν δίνουν. Σίγουρα θα τεθεί επί τάπητος θέμα βιωσιμότητας του κλάδου, προκειμένου να πάρουν πίσω τα λεφτά τους οι τραπεζίτες ή όσα μπορέσουν τέλος πάντων, αλλά σίγουρα σε μια ορθολογική βάση προκειμένου να βγάλουν και από άλλους προσοδοφόρους τομείς. Κοινώς δεν θα απαρνηθούν τον τουριστικό κλάδο για χάρη των ιχθυοκαλλιεργειών. Για να δούμε θα λογοδοτήσει κανένας στούς μετόχους? Το σίγουρο είναι ότι έχουν γίνει περιουσίες στο όνομα των 650 εκατομμυρίων ευρώ που χρωστάνε οι ιχθυοκαλλιέργειες, αλλά οι ίδιες οι επιχειρήσεις βρίσκονται στον πάτο ενός βαρελιού χωρίς τρύπα. Τα δικά μου δικά μου και τα ξένα δικά μου. Μιλάμε δηλαδή για έναν κλάδο της Ελληνικής οικονομίας με μεγάλη εξωστρέφεια και δυναμική ο οποίος στην ουσία είναι ζημιογόνος. Οπότε και μια απάντηση στο που πήγαν τα 650 εκ ευρώ θα ήταν χρήσιμη για να κάνουμε συγκρίσεις και μετρήσεις. Βέβαια υπάρχει και το θέμα του προεκλογικού ταξίματος και πως αυτό θα εξελιχθεί μετά τις τελευταίες εξελίξεις στον κλάδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δηλαδή 8.16, οι διοικήσεις πήραν τα κέρδη και αντί να τα επενδύσουν στην επιχείρηση τα κράτησαν και αντ΄αυτών χρησιμοποιούσαν δάνεια που τώρα δεν μπορούν να αποπληρώσουν? Γιατί εγώ αυτό καταλαβαίνω. Ότι τα κέρδη είναι στην Ελβετία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η η εταιρεια εχει κερδη με τα οποια πληρωνονται ολοι, μετοχοι, τραπεζες, μελη ΔΣ, δηλαδη υπαρχει συνεπεια, η η εταιρεια δεν παει και δεν κερδιζει κανενας. Αυτο ξερω. Και σχολιαζω το αρθρο που λεει οτι οι επιχειρηματιες δεν βαζουν το χερι στην τσεπη για να βοηθησουν τη δουλεια τους. Και καταληγω στο οτι ΚΑΙ οι ιχθυοκαλλιεργειες εβαλαν το χερακι τους σε αυτο που βιωνουμε σημερα. Αν τα λεφτα πηγαν στην Ελβετια, στο Λιβανο, στο Χονγκ Κονγκ, στο στρωμα, σε δραστηριοτητεσ πρωτο πιστα η αν τα πηρε κανενα καζανακι τουαλετας, δεν το ξερω. Αν μας εδινες τους Ισολογισμους και τις εκθεσεις των ορκωτων, ισως και να μπορουσαμε να καταληξουμε καπου. Ισως. Ισως η απαντηση να κρυβεται στην αρνηση των τραπεζων να χρηματοδοτησουν ανικανες διοικησεις. Παιζει κι αυτο. Και σου λεει γιατι να σου δωσω κι αλλα αφου δεν διαχειριστηκες καλα και τα πριν? Καιρος ηταν να το κανουν αυτο οι (υπολογες για πολλα) τραπεζες. Εξηγησεις ομως οφειλονται. Δεν νομιζετε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παρεμπιπτόντως: οι τράπεζες αρνούνται να χρηματοδοτήσουν ανίκανες διοικήσεις, ΟΚ.
      Εμείς οι φορολογούμενοι, γιατί δεχόμαστε να χρηματοδοτούμε ανίκανες διοικήσεις τραπεζών, οέο??
      Απλώς σκέφτομαι φωναχτά...

      Διαγραφή
    2. Για τον απλούστατο λόγο ότι δεν πρόκειται για ανίκανες διοικήσεις τραπεζών. Πρόκειται για καλοπληρωμένους υπαλλήλους που κάνουν καλά τη δουλειά τους και η οποία φυσικά δεν έχει καμία σχέση με τα συμφέροντά μας. Αλλά με τα δικά τους έχουν. Εμείς οι φορολογούμενοι δεχόμαστε γενικώς να μας τρώνε τα λεφτά και κάποιες ανίκανες διοικήσεις επιχειρήσεων αλλά και αυτές των τραπεζών. Γιατί περιορίζεις τούς φορολογούμενους σε σχέση με τις τράπεζες και όχι και με επιχειρηματίες οι οποίοι χρηματοδοτούνται με τα λεφτά μας (των φορολογουμένων)? Λεφτά τα οποία τα κάνουν οτιδήποτε άλλο παρά τα επενδύουν σε αυτό για τα οποία τα παίρνουν. Ή δεν ξέρουν πως να τα επενδύσουν (εδώ κολλάει το ανίκανες) και τα ρίχνουνε στο βρόντο. Οπότε ας είμαστε δίκαιοι. Τουλάχιστον

      Διαγραφή
  4. Σας παραπέμπω επίσης και στην νεώτερη ανάρτηση του μπλόγκ για την αίτηση πτώχευσης της "Δίας". Κάποιος κάποτε είχε μιλήσει ("άστοχα" ίσως, μιας και γύρισε μπούμεραγκ για πολλούς) περί νόμιμου και ηθικού. Εγώ θα σας ρωτήσω κάτι άλλο. Αυτές οι εταιρείες γνωρίζουν τις ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ πρακτικές και τάσεις (προ πολλών ετών) περί Εταιρικής Διακυβέρνησης και περί Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης? Είναι όροι που κάπου αλλού, σε πραγματικά αναπτυγμένα κράτη και όχι στο μπουρδελιστάν που ζούμε, αξιολογούνται με χρηματιστηριακούς δείκτες και εβδομαδιαίες επιθεωρήσεις, με αποτελέσματα που δημοσιοποιούνται για να αξιολογήσουν οι επενδυτές την τοποθέτηση ή μη των χρημάτων τους. Πρακτικές που ουδεμία σχέση έχουν με το σύστημα "βελάκια κι όπου κάτσει" που κάποια στιγμή εφαρμοζόταν κατά κόρο προκειμένου για χρηματιστηριακή επένδυση στο, επαναλαμβάνω, μπουρδελιστάν μας. Σας παραθέτω απλά έναν μικρό ορισμό από τη Βικιπαίδεια και αν θέλετε και περισσότερα εδώ είμαστε. Τι θα γίνουν οι εκατοντάδες εργαζόμενοι της "Δίας" (και πιθανότατα και των υπολοίπων?) μετά την αίτηση πτώχευσης? Και μαζί με αυτούς και οι δεκάδες προμηθευτές και πιστωτές της "Δίας"? Για το περιβάλλον δε μιλάω. Είναι ένα κεφάλαιο που θέλει να το προσεγγίσουμε με σύνεση και θα μας πάρει πολύ ώρα (και για το οποίο σίγουρα ο κλάδος των ιχθυοκαλλιεργειών επιδεικτικά αδιαφορεί. Και αποδεδειγμένα θα έλεγα).
    Ορισμός Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης: Ο όρος Εταιρική κοινωνική ευθύνη αναφέρεται στις ενέργειες των επιχειρήσεων που αποσκοπούν στην συμβολή αντιμετώπισης περιβαλλοντικών και κοινωνικών ζητημάτων. Συγκεκριμένα οι επιχειρήσεις αποτελούν οντότητες οι οποίες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το κοινωνικό σύνολο μέσα στο οποίο δραστηριοποιούνται, επηρεάζοντας και επηρεαζόμενες από τα δεδομένα της εποχής και του χώρου δράσης τους. Οφείλουν επομένως να αναγνωρίζουν την ευθύνη που τους αναλογεί, απέναντι στην κοινωνία και το περιβάλλον. Να σέβονται δηλαδή τις αρχές και τις αξίες που χαρακτηρίζουν τον πολιτισμό μας (τον σεβασμό προς τον άνθρωπο - την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την παροχή ίσων ευκαιριών, τον σεβασμό στο περιβάλλον που κληρονομήσαμε και την βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και της ποιότητας ζωής). (Σημειώνω εγώ: Ψιλά γράμματα για κάποιους.)

    Επίσης να σας παραπέμψω και σε βιβλιογραφία του Mathew Professor, Rob Gray, Διευθυντή του Κέντρου Κοινωνικής και Περιβαλλοντικής Λογιστικής Έρευνας (Centre of Social and Environmental Accounting), ενός εμπνευσμένου καθηγητή ο οποίος θέτει καίρια ερωτήματα (από το 1991) για τη στοιχειώδη ευθύνη (τουλάχιστον) που πρέπει να έχουμε λαμβάνοντας αποφάσεις και χαράσσοντας πολιτικές, χωρίς να αντιπαραθέτουμε την αειφορία (sustainability) και την επιχειρηματική ευθύνη με το ανεξέλεγκτο επιχειρείν του προσωρινού και προσωπικού κέρδους (διαβάζοντας θα ανακαλύψετε πολλούς προβληματισμούς και διαστάσεις επί του συγκεκριμένου θέματος. Ξέρετε το περιθώριο κέρδους είναι κάτι πολύ σχετικό για τον καθένα μας).

    Και η απορία μου για το τέλος. Στην Ελλάδα συναντάται το εξής: Οι μικρές εταιρείες του κλάδου είναι νοικοκυρεμένες και οι μεγάλες είναι χρεωκοπημένες. Πως εξηγείται αυτό? Δεν πρέπει κάποια στιγμή να καταλήξουμε σε κάποιο συμπέρασμα και γι αυτό? Και ποιος θα πρέπει να καταλήξει σε αυτά τα συμπεράσματα? Αν δεν καταλήξουν οι επιχειρηματίες, δυστυχώς θα καταλήξουν οι τράπεζες, όπως στην περίπτωση των ιχθυοκαλλιεργειών. Και θα έχουμε τα αποτελέσματα που έχουμε τώρα. Πτωχεύσεις, χρεοκοπίες, διακοπή χρηματοδότησης, απολύσεις. Και καμία κοινωνία δεν θέλει να κλείνουν επιχειρήσεις. Αυτό θα πρέπει να το γνωρίζουμε όλοι ως αξίωμα. Είναι αυτό που λένε στα μαθηματικά ότι δεν αποδεικνύεται, ισχύει έτσι όπως είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ας ανοίξουν τα μάτια τους αυτοί που μιλάνε για θέσεις εργασίας και πρωτιές στις εξαγωγές. Ένα αμαρτωλό σύστημα, ένα μπουλούκι κατσαπλιάδων ζημίωσε την εθνική μας οικονομία με θαλασσοδανεια, που πληρώνουμε κερατιάτικα, βρώμισε την πεντακάθαρη θάλασσά που αγαπήσαμε στα παιδικά μας χρόνια και μαύρισε τη ψυχή μας.
    Ποιός θα πληρώσει τα δισεκατομμύρια που χρωστάνε στις τράπεζες; τι έκαναν τα χρήματα των επιδοτήσεων και των αυξήσεων του μετοχικού τους κεφαλαίου;
    Ποιός θα πληρώσει τη ζημιά που έγινε στο θαλάσσιο οικοσύστημα;

    Επαγρυπνείτε φίλοι μου μέχρι την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.
    Ο πόλεμος συνεχίζεται κι εμείς θα είμαστε οι νικητές.

    ΦΩΤΗΣ ΣΩΛΟΣ
    ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΛΑΜΟΥ ΛΕΥΚΑΔΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μπράβο Αντιδήμαρχε Καλάμου Λευκάδας! Μπράβο στους μπροστάρηδες Καλαμσάνους και Καστιώτες άντε και Μυτικιώτες.Γιατί άμα περιμέναμε από τους υπόλοιπους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Όλα τα σχόλια θα εμφανίζονται μετά την έγκρισή τους από τους διαχειριστές του ιστολογίου.
Σχόλια υβριστικά, συκοφαντικά, ειρωνικά, υποτιμητικά, μειωτικά και απαξιωτικά ή σχόλια χυδαία, σεξιστικά, ρατσιστικά και θρησκευτικού μίσους, σχόλια με μηνύματα που δεν καταλαβαίνουμε, ονομαστικές αναφορές σε απλούς πολίτες και προβοκατόρικα ή σχόλια που δεν έχουν σχέση με τη παραπάνω ανάρτηση, ΔΕΝ θα δημοσιεύονται.
Επίσης ΔΕΝ θα δημοσιεύονται σχόλια που δείχνουν φανερά ότι ο σχολιαστής δεν γνωρίζει καν το θέμα που σχολιάζει, έχει φανερά πλήρη άγνοια για το αντικείμενο της ανάρτησης και απλώς σχολιάζει για να δει το σχόλιο του να δημοσιεύεται και να αισθανθεί ο ίδιος ικανοποίηση.
Τα σχόλια και τα κείμενα των αναγνωστών εκφράζουν τους ίδιους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.
Παρακαλούμε τους αναγνώστες μας να διατυπώνουν τα σχόλια τους με κόσμιο τρόπο για να δημοσιευτούν.
Η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια για να πούμε αυτό που θέλουμε και να ασκήσουμε την κριτική μας, αποφεύγοντας όλα τα πιο πάνω που αναφέρονται.
Εάν παρ' όλα αυτά κάποιος θεωρεί ότι θίγεται από ανάρτηση ή σχόλιο στο Blog, καλείται να επικοινωνήσει μαζί μας μέσω του e-mail προς αποκατάσταση.