Όσοι υπηρετούν την δημόσια υγεία είναι αγνοί αγωνιστές και όσοι εργάζονται στο ιδιωτικό τους Ιατρείο είναι αδίστακτοι εκμεταλλευτές;

Του κ. Παναγιώτη Στάικου.

Στις αστικές δημοκρατίες (εγώ δεν πιστεύω στην αστική δημοκρατία, την οποία απλά ανέχομαι, αλλά πιστεύω στην αταξική κοινωνία, η οποία κατά πολλούς μπορεί να είναι και ουτοπία), υπάρχει η δημόσια υγεία, η οποία οφείλει να σηκώνει το βάρος της υγείας του λαού, εξασφαλίζοντας υψηλού επιπέδου παροχές υγείας είτε σε επίπεδο θεραπείας ή πολύ περισσότερο σε επίπεδο προληπτικής ιατρικής, αντιμετωπίζοντας τον άρρωστο με τον προσήκοντα σεβασμό και πάντα προστατεύοντας παράλληλα την αξιοπρέπεια και την προσωπικότητα όποιου προσέρχεται στις δημόσιες δομές υγείας και υπάρχει και ο ιδιωτικός τομέας της υγείας, ο οποίος πρέπει να δρα επικουρικά στο σύστημα υγείας της χώρας, ο οποίος οφείλει να λειτουργεί με κανόνες και μάλιστα αυστηρούς, για να προστατεύεται ο ασθενείς από φαινόμενα εκμετάλλευσης, εμπορευματοποίησης και προκλητικής αναζήτησης παροχών με στόχο το μεγάλο κέρδος, αγνοώντας πέραν της οικονομικής επιβάρυνσης του ασθενούς και τις επιβλαβείς για την υγεία του επιπλοκές από περιττές εξετάσεις.

Και όταν τόλμησα με θάρρος και παρρησία, να αναρτήσω στα τοπικά Blogs την γνώμη μου για την σημασία της επετείου του Πολυτεχνείου,  κάποιος ανώνυμος δείτε πως μου την έπεσε, γράφοντας επί λέξη:

Ανώνυμος17 Νοεμβρίου 2016 - 2:08 μ.μ.

Οι αληθινοί και αγνοί αγωνιστές σήμερα ιδιωτεύουν.

Μάθε αγαπητέ ανώνυμε πως υπηρέτησα με σεβασμό και αυταπάρνηση την δημόσια υγεία επί 24 χρόνια και δεν άντεξα να καθίσω ακόμη άλλο ένα χρόνο, προκειμένου να στοιχειοθετούσα δικαίωμα συνταξιοδότησης από το Δημόσιο, θέτοντας πολλές φορές σε κίνδυνο ακόμη και την ζωή μου και τον Ιούνιο του 2006 παραιτήθηκα, παρά το γεγονός ότι την εποχή εκείνη οι μικτές αποδοχές μου ήταν υψηλότατες.

Μαζί με τις εφημερίες ήταν μικτά 5.500 ευρώ τον μήνα (όσο οι αποδοχές του Προέδρου του Αρείου Πάγου, έτσι όριζε ο Νόμος της αστικής δημοκρατίας, για την οποία εξέφρασα την άποψη μου) και καθαρά και η εφορία πληρωμένη 3.500 ευρώ περίπου. Δηλαδή πολλά λεφτά .!!! 

Σε αντίθεση με το σημερινό μισθολόγιο των γιατρών της δημόσιας υγείας, το οποίο είναι μισθολόγιο πείνας. Δηλώνω δε ότι σέβομαι και τιμώ ιδιαίτερα τους πραγματικούς λειτουργούς της δημόσιας υγείας, οι οποίοι προσπαθούν κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες και ελλείψεις (οι οποίες δεν είναι σημερινές, αλλά τουλάχιστον 10ετίας, απλά τα τελευταία 6 χρόνια και ιδιαίτερα τα 2 τελευταία έχουν γίνει δραματικές).

Υπάρχουν και κάτι μπουμπούκια στην δημόσια υγεία, τα οποία δυστυχώς δεν είναι λίγα, τα οποία όχι απλά δεν είναι αγνοί αγωνιστές, αλλά αδίστακτοι εκμεταλλευτές και έμποροι του ανθρώπινου πόνου, οι οποίοι δεν διστάζουν να γίνουν ακόμη και εκβιαστές, πατώντας στην κυριολεξία επί πτωμάτων, ζώντας μια ζωή μέσα στην χλιδή, στους τραπεζικούς λογαριασμούς κάποιων βρέθηκαν μέχρι και 32 εκατομμύρια ευρώ, πέρα από τις πανάκριβες βίλες και υπερπολυτελή αυτοκίνητα.!!!

Εγώ πάντως με πολύ σκληρή δουλειά δουλεύοντας ακόμη και σήμερα στα 63 μου πολλές φορές και πάνω από 16 ώρες την ημέρα, με ένα πολύ πλούσιο επιστημονικό βιογραφικό (πέρα από το πτυχίο από την Ιατρική Αθηνών και την ειδικότητα του Ειδικού Γενικού Ιατρού, άριστο Διδακτορικό από το Παν/μιο Ιωαννίνων, την μετεκπαίδευση για ένα χρόνο στους υπερήχους με απόκτηση άδειας εκτέλεσης υπερήχων από το Υπουργείο Υγείας, ύστερα από εξετάσεις σε τριμερή επιτροπή καθηγητών ειδικότητας, μετεκπαίδευσης στην μονάδα εντατικής θεραπείας του Ευαγγελισμού και στο ιατρείο βρογχικού άσθματος και σπιρομετρήσεων του Ευγενίδειου), φτωχός μπήκα στην Ιατρική και φτωχός ετοιμάζομαι να βγω. Όταν με προκάλεσε κάποιος, για κάποια ανάρτηση που είχα κάνει για τον αχαρακτήριστο Λαζόπουλο, τότε που είχε βγάλει τα 3 εκατομμύρια ευρώ στο εξωτερικό, δεν δίστασα να δημοσιεύσω στα Blogs τις φορολογικές μου δηλώσεις και το Ε9 το δικό μου και των παιδιών μου, όπου φαινόταν πως τα εγγόνια μου μένανε στο ενοίκιο, τα οποία σήμερα ζουν στην Γαλλία, όπου ο γιος μετά από πολύ λαμπρές σπουδές έφυγε και ζουν μια ζωή αξιοπρεπέστατη και με αρκετές ανέσεις.

Είμαι δε πολύ χαρούμενος γιατί την Δευτέρα η κόρη μου, η οποία επίσης έχει κάνει λαμπρές σπουδές, αφού τελείωσε την Φιλολογία Αθηνών με ΑΡΙΣΤΑ, δίνει την Δευτέρα τον όρκο της στην αίθουσα τελετών του Παν/μιου Αθηνών. Αυτά είναι τα πλούτη μου. Οι λαμπερές σπουδές των παιδιών μου, η λατρεία μου για τις τρεις χαριτωμένες εγγονούλες μου και η πολύ αγάπη και εκτίμηση των χιλιάδων ασθενών μου στο Ξηρόμερο, για τους οποίους τρέφω ιδιαίτερο σεβασμό και απέραντη ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ.

Και στον τοίχο του φτωχικού μου - λαϊκού Ιατρείου,  αυτές οι κορνίζες με πραγματικούς τίτλους σπουδών, οι οποίοι αποκτήθηκαν με σκληρή δουλειά ,πολύ διάβασμα και ξενύχτια, δεν είναι ίδιοι με κάποιες βεβαιώσεις πιθανής «συμμετοχής» απλά σε κάποια συνέδρια (τα οποία μπορεί να είναι πολύ σημαντικά και όποιοι τα παρακολουθούμε και δεν κάνουμε απλά τουρισμό, να αποκομίζουμε και πολύ σημαντική νέα γνώση), με τα οποία γεμίζουν τους τοίχους του γραφείου τους πολλοί γιατροί της δημόσιας υγείας, αφού το επιστημονικό τους βιογραφικό είναι ουσιαστικά άδειο, αλλά το γραφείο τους μέσα στις δημόσιες δομές υγείας πανάκριβο - πολυτελέστατο, το οποίο ασφαλώς δεν έχουν πληρώσει οι ίδιοι, αλλά κάποιοι ασθενείς με το επαίσχυντο φακελάκι ή κάποιες φαρμακευτικές εταιρίες με ότι αυτό συνεπάγεται για τον ασθενή και την Εθνική Οικονομία.!!!!

Όλοι γνωρίζουν πως η πόρτα του Ιατρείου μου είναι ανοιχτή, όχι μόνο για όποιον έχει χρήματα, αλλά και για όποιους δεν έχουν και αισθάνομαι πραγματικά ευτυχισμένος, όχι όταν το Ιατρείο έχει πολύ δουλειά και μπορεί να έχω εισπράξει 100, 200 ή ακόμη και 500 ευρώ, αλλά όταν έχω εξετάσει - βοηθήσει πολλούς ασθενείς σε μια ημέρα και δεν τους έχω πάρει χρήματα.

Έτσι λοιπόν όταν και πριν από δυο ημέρες ήρθε μια γιαγιά με το εγγόνι της και με ρώτησε αν μπορώ να κάνω το εμβόλιο στο εγγόνι, γιατί δεν έχει να δώσει στον Παιδίατρο της 25 ευρώ (που είναι οι δημόσιες δομές υγείας;), της απάντησα βεβαίως μπορείς και γρήγορα.

Υπάρχει ένας ηλικιωμένος ή άτομο που ανήκει στις ομάδες υψηλού και εμβολιάζονται κάθε χρόνο που να του πήρα ένα ευρώ; (και είναι πολλές εκατοντάδες ή ακόμη και χιλιάδες αυτοί οι ασθενείς). Που είναι πάλι οι δημόσιες δομές υγείας της Ελληνικής Πολιτείας;

Μήπως αυτός ο τρόπος , τον οποίο ασκώ την «ιδιωτική ιατρική» δεν λέγεται επικουρική δράση μου, αλλά υποκατάσταση δημόσιας υγείας;

Πότε όταν στο Κέντρο Υγείας έτυχε να μην έχει εφημερεύοντα και με ζήτησαν πήγα και πήρα έστω ένα ευρώ ή πότε αρνήθηκα να πάω, εγκαταλείποντας το «ιδιωτικό μου ιατρείο», ενώ θα μπορούσα να προφασιστώ οτιδήποτε;

Πότε δεν προσφέρθηκα να διακομίσω στο Νοσοκομείο ασθενή, οδηγώντας και το ασθενοφόρο, όταν ήταν πολύ επείγον περιστατικό, εντελώς ανιδιοτελώς, αφού είναι γνωστό σε όλους, πως σε αντίστοιχες περιπτώσεις και παρά τις πιέσεις οικείων τους, δεν έχω πάρει ούτε ένα ευρώ;

Έφυγα λοιπόν το 2006 από την δημόσια υγεία, όχι γιατί δεν έπαιρνα πολλά χρήματα, απεναντίας, αλλά γιατί διαφώνησα με πολλούς και με πολλά. Έφυγα ΟΧΙ όμως γιατί δεν ήμουν αγνός αγωνιστής, αλλά για αισθανόμουν πως πνιγόμουν και δεν άντεξα να καθίσω ακόμη ένα χρόνο, για να στοιχειοθετήσω δικαίωμα συνταξιοδότησης με 25ετία από το Δημόσιο.!!!

Εγώ πίστευα και πιστεύω ότι η δημόσια υγεία δεν μπορεί να διακατέχεται από ιατροκεντρική νοοτροπία, αλλά να υπάρχει συλλογική δράση, όλων όσων εργάζονται στις δημόσιες δομές υγείας.!!!

Επιπλέον η δημόσια υγεία δεν είναι μόνο για να γράφουν συνταγές οι γιατροί, να εξετάζουν και κανέναν άρρωστο αν έχουν όρεξη ή να διακομίζουν κανέναν τραυματία με το ασθενοφόρο, αν βέβαια υπάρχει οδηγός για να το οδηγήσει, αλλά πρωτίστως να εφαρμόζουν προγράμματα προληπτικής ιατρικής και προγράμματα αγωγής και προαγωγής υγείας εκεί που πρέπει.!!!

Και σε ερωτώ σε ποιες δομές δημόσιας υγείας (εκτός ελαχιστότατων περιπτώσεων) γίνονται εμβολιασμοί σε παιδιά ή σε ομάδες υψηλού κινδύνου; Σε ποιες δομές δημόσιας υγείας γίνεται test PAP ή μαστογραφίες; 

Σε ποιες δομές δημόσιας υγείας εφαρμόζουν προγράμματα ενημέρωσης ευπαθών ομάδων και προγράμματα αγωγής και προαγωγής υγείας ;

Γνωρίζεις ότι όταν τύχει πολλές φορές να βρεθούν ασθενείς στα Νοσοκομεία Αγρινίου ή Μεσολογγίου με έναν κολικό νεφρού, δεν έχουν (έτσι λένε τουλάχιστον) να τους κάνουν ένα υπερηχογράφημα και τους διώχνουν κλείνοντας τους ραντεβού στο Νοσοκομείο μετά από ένα ή δυο μήνες, με κίνδυνο οι ασθενείς στο διάστημα αυτό να πάθουν υδρονέφρωση ή πυελονεφρίτιδα με πολύ δυσάρεστες ή ακόμη και τραγικές συνέπειες όχι απλά για την υγεία τους.

Περιστατικό τέτοιο συνέβη πριν από λίγες ημέρες με νέα κοπέλα από το Αρχοντοχώρι Γ.Κ, η οποία πέρα από τους πόνους που τράβηξε, λόγω πλήρους αδιαφορίας κάποιων γιατρών, έπαθε και πυελονεφρίτιδα, την οποία θεράπευσα επιτυχώς και την απάλλαξα από τους πόνους του κολικού.!!!! (της οποίας τα ευχαριστήρια δεν δημοσιοποιώ).

Ο ρόλος όμως του Γενικού Ιατρού – Οικογενειακού Γιατρού, δεν σταματά μόνο σε αυτά. Οφείλει να κάνει ολιστική ιατρική.

Και εγώ στο «ιδιωτικό μου ιατρείο» όπως ομολογούν και οι ασθενείς μου, με πολύ υπερηφάνεια δηλώνω, ότι προσπαθώ τουλάχιστον να κάνω ολιστική ιατρική. Οφείλω να παράσχω ψυχολογική και όχι μόνο στήριξη στην χαροκαμένη μάνα, που έχασε το παιδί της σε τροχαίο ή από άλλη αιτία και σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι και μοναχοπαίδι, στην χήρα γυναίκα που έχασε τον άνδρα της στα 38 χρόνια από καρκίνο στομάχου και έχει να μεγαλώσει δύο μικρά παιδιά, ένα 8 ετών και ένα ενός (1) έτους.

Αυτήν την «ιδιωτική ιατρική» κάνω λοιπόν κύριε Ανώνυμος 17 Νοεμβρίου 2016 - 2:08 μ.μ., γι’ αυτό εισπράττω και τόσο μεγάλη αγάπη από τους χιλιάδες ασθενείς μου, οι όποιοι φροντίζουν είτε μου έδωσαν λίγα χρήματα ως επίσκεψη ή δεν τους είχα πάρει χρήματα, να μου φέρνουν ως δώρα τα καλύτερα κρέατα, κυνήγια (λαγούς, αγριογούρουνα, αγριοπούλια) ψάρια (όχι απαραίτητα μεγάλα και ακριβά, αλλά και φτηνά ψαράκια, που έτυχε να έχουν), καλαμάρια, ελιές, κηπευτικά, γάλατα, αυγά, κοκόρια, γλυκά, κρασιά (όπως φαίνονται και στις φωτογραφίες) και ότι καλύτερο έχουν και εγώ γιατί έτσι έμαθα από την μάνα μου και τον πατέρα μου σε αυτές τις περιπτώσεις, ασφαλώς ανταποδίδω με ότι δώρο έχω (τα περισσότερα από αυτά είτε τα μοιράζω σε συνανθρώπους μας που έχουν μεγάλη ανάγκη ή τα τρώμε παρέα με φίλους (οι οποίοι λένε πως φτιάχνω πολύ καλό γαλακτομπούρεκο).!!!

Θα μπορούσα λοιπόν κύριε ανώνυμε, επειδή εσύ λειτούργησες όπως ο ταγματασφαλίτης - δοσίλογος, που φορώντας την κουκούλα έδειχνε - έδινε με το τσιμπούκι στους Γερμανούς αγνούς αγωνιστές, αφού και εσύ φορώντας την κουκούλα της ανωνυμίας με έδωσες στην κοινωνία ως μη αγνό αγωνιστή επειδή αρνήθηκα να συνεχίσω να λειτουργώ σε μία κατ’ επίφαση δημόσια υγεία και επέλεξα να «ιδιωτεύω» κάνοντας όμως ολιστική και ουμανιστική ιατρική, να σου χώσω λίγα μπινελίκια.!!!

Όμως δεν θα το κάνω. Θα σου δώσω «ισχυρότατα ραπίσματα», με κάποια από τα πολλά ευχαριστήρια ασθενών και οικείων ασθενών που απευθύνουν προς το πρόσωπο μου, για τα οποία αισθάνομαι δέος και μεγάλη ευγνωμοσύνη.!!!

Μεταξύ άλλων ο πολύ αξιόλογος συνδημότης μας κύριος Βασίλης Βασσάλας σε μια ευχαριστήρια επιστολή του, για την οποία τον ευχαριστώ πολύ, λέει επί λέξη:

Αγαπητέ μας Γιατρέ,

Ο λαός μας λέει ότι «όποιος έχει ανάγκη πάει στον γιατρό», εσείς το αντιστρέψατε, «ο γιατρός Στάικος πάει όπου υπάρχει ανάγκη».

Πολύ μεγάλη τιμή για εμένα αυτά τα λόγια του κυρίου Βασσάλα, για τα οποία του είμαι πολύ ευγνώμων.!!!!

Eftimios Alpos Γιατρέ δεν χρειάζεται να δίνεις διαπιστευτήρια. Η πορεία και το ήθος σου γνωστή. Μέχρι πότε η κοινωνία θα στηρίζεται από Στάικους;

Αγγελική Σπυρίδων Ζαρκαδούλα Στην ανθρωπιά και στην ευγενική κίνηση ενός επιστήμονα προς τον συνάνθρωπο που έχει ανάγκη, απαντάμε όχι με ένα αλλά με πολλά μπράβο. Να είστε πάντα γερός. Άξιος ...... και πιστός στον όρκο σας!

Sunday Sk Συγχαρητήρια γιατρέ, για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι εκτός από σπουδαίος επιστήμονας που προσεγγίζει και αφουγκράζεται τον ασθενή ολιστικά, είσαι και Άνθρωπος πάνω απ´ όλα! Με αφορμή το πρόσφατο τραγικό συμβάν, έζησα από κοντά τον ιατρό - Άνθρωπο Στάικο και θέλω να σε ευχαριστήσω δημοσίως για την αμέριστη και ανιδιοτελή συμπαράστασή σου στους οικείους...! Να είσαι πάντα καλά, ο τόπος μας σε χρειάζεται!

Κυριακούλα μου: Ήσουν άριστη μαθήτρια (σημαιοφόρος στο Λύκειο) και αυτό φαίνεται και από την γραφή σου και τώρα μια επιτυχημένη δημόσια λειτουργός και ευτυχισμένη μάνα και σε ευχαριστώ πολύ, που διάβασες την ψυχή μου λέγοντας: ότι προσεγγίζω και αφουγκράζομαι τον ασθενή ολιστικά.!!!!

Ilias Kotrotsos καληνύχτα Panagiotis Staikos!!! αισθάνομαι την ανάγκη να σου πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την ανεκτίμητη βοήθεια σου και στους δυο γονείς μου!! να εκφράσω τη βαθιά ευγνωμοσύνη μου γιατί στάθηκες διπλά στο πατέρα μου, με υπομονή και ανθρωπιά προσφέροντας τις ανεκτίμητες ιατρικές υπηρεσίες σου... σε όλη τη μακρά πορεία της ασθένειας του ...Θα ήθελα εδώ να τονίσω ότι, όλες μα όλες οι διαγνώσεις σας ήταν ορθές!!! και επιβεβαιώνονταν από το ιατρικό προσωπικό του ΠΝΠΠ αλλά και ιδιωτικών κλινικών μετά από τη πραγματοποίηση ...σωρείας εξετάσεων!! Να ‘στε πάντα καλά να συνεχίσετε τη μεγάλη αυτή πρόσφορα σας στο τόπο μας που τόσο έχει ανάγκη!!! Υπάρχει ελπίδα όσο υπάρχουν άνθρωποι σαν εσάς που παλεύουν με νύχια και με δόντια για τον συνάνθρωπο, που βρίσκονται αντιμέτωποι με τον θάνατο καθημερινά, που προσπαθούν αθόρυβα κάτω από αντίξοες συνθήκες να βοηθήσουν ανθρώπους που πάσχουν...!! σας ευχαριστώ!!

Panagiotis Staikos Ilias Kotrotsos Εγώ σε ευχαριστώ πολύ Ηλία μου. Είναι βαθιά μου πεποίθηση ότι ο ασθενής δεν χρωστάει τίποτα στον γιατρό. Ο γιατρός είναι εκείνος που μπορεί να χρωστάει πολλά στον ασθενή. Και εγώ σας χρωστάω πολλά για την εμπιστοσύνη και την αγάπη σας, για τις οποίες αισθάνομαι ιδιαίτερα ευγνώμων και με τόση αγάπη που εισπράττω από τους ασθενείς μου. Νοιώθω πολύ ευτυχισμένος γιατρός. Πραγματικά γεμάτος .!!!

Ως προς τις διαγνώσεις συνεχίζω το ταξίδι στην νέα γνώση με πολύ ευχαρίστηση και φροντίζω να ασκώ την ιατρική ελέω και φόβο Θεού και με σεβασμό, αγάπη και δέος απέναντι στον άρρωστο.!!!

Ολόψυχα καλές γιορτές με την όμορφη οικογένεια σου.!!!

Αυτά τα λόγια είναι για μένα πολύ μεγάλη τιμή και πληρωμή, που δεν ξέρω πόσοι γιατροί της δημόσιας υγείας (στην οποία υπάρχουν άξιοι και εντιμότατοι συνάδελφοι, οι οποίοι καθημερινά στην άσκηση του καθήκοντος δίνουν κομμάτια από την ψυχή τους, κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες, για τους οποίους αισθάνομαι ιδιαίτερη εκτίμηση, σεβασμό και αγάπη...) είχαν την τύχη να λάβουν.!!!

Και όλα αυτά δεν τα έγραψα για να πουλήσω μούρη ή να παραστήσω τον σπουδαίο, αλλά για να παροτρύνω στην έμπρακτη έκφραση κοινωνικής αλληλεγγύης, γιατί η έννοια ελεημοσύνη ή φιλανθρωπία ηχεί στα αυτιά μου κακόηχα.!!!

Προχθές στο εργοστάσιο της Nestle - Κορπή, όπου είμαι γιατρός εργασίας και είναι μια εταιρεία πρότυπο από πλευράς αρχών ασφαλείας για τους εργαζόμενους και κοινωνικής αλληλεγγύης, όπως και μια άλλη εταιρία στην περιοχή μας ο ΝΗΡΕΑΣ, είχα μια ευχάριστη και απρόσμενη έκπληξη, όταν ο Διευθυντής του εργοστασίου μου είπε δικαιούμαι και εγώ δωροεπιταγή. Χωρίς άλλο πήρα τα πολύ ωραία - εκλεκτά πράγματα (τα περισσότερα παραγωγής Nestle), όχι για να τα στείλω στις εγγονούλες μου στην Γαλλία, γιατί γι’ αυτές έχουμε αγοράσει άλλα και τους τα στέλνουμε αύριο με δέματα, αλλά να τα δώσω στην ηρωίδα χήρα μάνα, η οποία το καλοκαίρι έχασε τον άνδρα της από καρκίνο στομάχου στα 38 χρόνια και μεγαλώνει με αξιοπρέπεια και πολύ στοργή και αγάπη τα δύο της παιδιά, το ένα οκτώ ετών και το άλλο ενός έτους, μη ζητώντας ελεημοσύνη.

Και προκειμένου να ενημερώσω - ευαισθητοποιήσω καλούς ανθρώπους που υπάρχουν στην κοινωνία μας και επειδή πιστεύω στην δύναμη της εικόνας, δεν έκανα σόου φιλανθρωπίας, αλλά προσπάθεια, με ανορθόδοξο τρόπο, για να εκφράσουμε σε αυτή την οικογένεια έμπρακτα την κοινωνική μας αλληλεγγύη και τον ουμανισμό μας, η οποία το καλοκαίρι έζησε την απόλυτη τραγωδία. Κάλεσα λοιπόν τον αδελφό του μακαρίτη του Γιώργου και ήρθαν στο ιατρείο μου, όπου εκτός από τα δώρα της Nestle, φρόντισα να δώσω όσο πιο πολλά κρέατα, ψάρια, κότα για την σούπα, γλυκά και λάδι παραγωγής μου. Και επειδή κάποια ρεμάλια - εκβιαστές γιατροί της δημόσιας υγείας παίρνουν επαίσχυντο φακελάκι ακόμη και από ετοιμοθάνατους καρκινοπαθείς, εγώ ο μη αγνός αγωνιστής που σήμερα «ιδιωτεύω» φρόντισα να βάλω σε ένα φάκελο ένα σεβαστό ποσό ως δώρο στην οικογένεια αυτή για να περάσουν, όσο πιο ανθρώπινα μπορούν της άγιες ημέρες που έρχονται.

Εμένα η οικογένεια αυτή με έχει συγκινήσει πολύ και δεν ξεχνάω, όταν πήγαινα αρκετές φορές στον σπίτι λίγους μήνες πριν πεθάνει ο Γιώργος, που ήταν ακόμη παιδί, το σθένος, η φροντίδα και η αγάπη της γυναίκας του, αλλά και η λεβεντιά και αξιοπρέπειά τους, που μέσα στην τραγωδία που ζούσαν, επεχείρησαν πολλές φορές να με πληρώσουν, όταν πήγαινα να του κάνω υπερηχογράφημα στο σπίτι και να κάνω παρηγορητική και όχι θεραπευτική αγωγή κάνοντας ναρκωτικές ενέσεις για τους πόνους και βγάζοντας λεκάνες ασκητικό υγρό από την κοιλιά του, για να ανακουφιστεί από την πίεση του υγρού, το οποίο φούσκωνε την κοιλιά του και εννοείται, ότι δεν πήρα καμιά φορά χρήματα, πράγμα το οποίο δεν θεωρώ ως τίποτα σπουδαίο, αφού πιστεύω, ότι το ίδιο θα κάνατε και οι περισσότεροι από εσάς.

Όταν ο Γιώργος πέθανε και η ταφή του έγινε στην ιδιαίτερη πατρίδα του στην Αλβανία, η αδελφή του η οποία ζει στην Φλωρεντία στην Ιταλία και δεν μιλάει Ελληνικά, επειδή δεν ήξερε Ελληνικά για να με ευχαριστήσει, για ότι είχα κάνει για τον αδερφό της, που δεν ήταν τίποτα πάρα πάνω από το χρέος ενός αγνού αγωνιστεί γιατρού που ιδιωτεύει, κάνοντας ολιστική ιατρική και έχει χρέος να εξασφαλίσει στον βαριά άρρωστο που πεθαίνει αξιοπρεπή θάνατο, με το να είναι το τέλος του ανώδυνο, ανεπαίσχυντο και ειρηνικό που λέει και το Ευαγγέλιο, μου έστειλε με τον αδελφό της τον Armand, ένα συλλεκτικό - ακριβό κρασί του 2003 από την Τοσκάνη, το οποίο έχω τάξει να ανοίξουμε όταν η κόρη μου η Τίνα τελειώσει το διδακτορικό της.!!!!

Αυτό ήταν και το Χριστουγεννιάτικο δένδρο που στολίσαμε στο σπίτι μας για εφέτος, αφού οι εγγονούλες μας είναι στην Γαλλία. Στο σπίτι ή στο Ιατρείο μας εφέτος δεν υπάρχει ούτε ένα λαμπιόνι.!!!

Ξέρω πως πολλές οικογένειες περνούν δύσκολα, μα για φέτος προηγείται η τραγική οικογένεια Merko.

Έτσι λοιπόν ζήτησα από τον φίλο μου Armand Merko να μου φέρει φωτοτυπία, από το τραπεζικό βιβλιάριο της νύφης του και καλώ όποιον έχει την δυνατότητα να πάει να καταθέσει στον λογαριασμό της από 10 ευρώ μέχρι και 10 χιλιάδες ευρώ για τους πολύ έχοντες. Ο λογαριασμός είναι της Εθνικής Τράπεζας και είναι: 324/001157-65.

IBAN 3801103240000032400115765 και βγαίνει το όνομα CELA ELO….. MEH……

Θα χαρώ πολύ μετά τις γιορτές, χάρις στην δικιά σας κοινωνική αλληλεγγύη, ευαισθησία και ουμανισμό να σας ανακοινώσω, ότι μαζεύτηκε ένα σημαντικό ποσό, που θα βοηθήσει αυτή την οικογένεια, για να υπάρξει πάλι το χαμόγελο στο προσωπάκι αυτού του παιδιού, για το οποίο είχα την άδεια της οικογένειας να δημοσιοποιήσω την φωτογραφία μαζί του.!!!

Με τις καλύτερες μου ευχές για χαρούμενες και ευτυχισμένες γιορτές και με την σκέψη μας σε όσους περνούν δύσκολα, εκφράζοντας έμπρακτα την κοινωνική μας αλληλεγγύη, κάθε καλό σε εσάς και τις οικογένειές σας.!!!

Αστακός 16/12/2016 

Ευχαριστώ για την φιλοξενία.

Παναγιώτης Στάικος: Απλά ένας «ιδιώτης γιατρός», ο οποίος προσπαθεί να κάνει  ολιστική ιατρική και ξεχάστε επιστημονικές διακρίσεις και το πρώην Δήμαρχος Αστακού.

Υ.Γ.: Χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία (φίλε ανώνυμε με την κουκούλα) εγώ κρατάω την ουσία κι ονειρεύομαι. Για μια κοινωνία κοινωνικής αλληλεγγύης, ουμανισμού και αλτρουισμού.!!!!