Λόγος και Αντίλογος.

Πηγή: Σελίδα Facebook

«Φίλοι Μνημείων Αλυζίας».

Γράφει ο Σπύρος Μήτσης.

Στις προηγούμενες αναρτήσεις μας, επισημαίνουμε το πρόβλημα της εγκατάλειψης των Πολιτιστικών και Θρησκευτικών Μνημείων στο Δ.Δ. Αλυζίας και τονίζουμε ιδιαίτερα την μη αποτελεσματική πολιτική των εκάστοτε διοικούντων στο ζήτημα της προστασίας των ετοιμόρροπων μνημείων (π.χ. «Πύργος Αλυζίας», Παναγία Ζωοδόχου Πηγής Αρχοντοχωρίου… κ.α.), αλλά και τη μη ανάδειξη -μέσω της αξιοποίησης ειδικών κονδυλίων και προγραμμάτων- των άλλων σημαντικών ιστορικοθρησκευτικών μνημείων στην Κανδήλα, το Μύτικα, το Βάρνακα και το Αρχοντοχώρι.

Οι τοποθετήσεις μας, όπως είναι φυσικό, δημιούργησαν αντίλογο τόσο από την πλευρά της σημερινής αυτοδιοικητικής αρχής όσο και από πρώην αυτοδιοικητικά στελέχη... (βλ. σχόλια σε αναρτήσεις).

Με αφορμή την πρόσφατη «Επικαιροποίηση μιας παλιάς πρότασης για τον «Πύργο Αλυζίας» στην ομάδα «Φίλοι Μνημείων Αλυζίας» και την αναδημοσίευσή της στα μπλόκ «Μύτικα πρες» και «Ξηρόμερο νιους» ο συνοδοιπόρος στην «Ένωση Αλυζίων Αθήνας» Βασίλης Μουρκούσης, αναπτύσσει ένα δημοκρατικό αντίλογο… (διάβασε εδώ).»

Στην τοποθέτησή του απαριθμεί τις αξιόλογες πολιτιστικές δράσεις που αναπτύχθηκαν με ευθύνη των Διοικητικών Συμβουλίων των εν Αθήναις Πολιτιστικών Συλλόγων τα χρόνια 2003-2012, καθώς και τις πολιτικές παρεμβάσεις του στο πολιτιστικό και αυτοδιοικητικό γίγνεσθαι την περίοδο 2012-2019. Με αυτές τεκμηριώνει την ζωντανή παρουσία του … και τη θέση του που τιτλοφορείται με το «δεν είμαστε όλοι ίδιοι…».

Αγαπητέ, Βασίλη.

Πράγματι, οι πολιτιστικοί σύλλογοι του Δ.Δ Αλυζίας ανέδειξαν, με πολιτιστικές και εκπαιδευτικές δράσεις τα ιστορικό θρησκευτικά μνημεία, καθώς και τα τεράστια προβλήματα που σχετίζονταν με την εγκατάλειψη των πολιτιστικών μνημείων, την έλλειψη προσβασιμότητας, την έλλειψη οργανωμένης επισκεψιμότητας, καθώς και την απουσία του Δήμου από την οργάνωση πολιτιστικών και εκπαιδευτικών προγραμμάτων σε θέματα Τοπικής Ιστορίας… κ.α.

Και η συμβολή σου σε αυτό είναι σημαντική (εκτιμήθηκε θετικά και από την τοπική κοινωνία) και κάποια στιγμή θα αποδώσει και τους απαραίτητους καρπούς.

Όμως, επέτρεψε μου -λόγω και της δικής μου πολύχρονης ενασχόλησης με τα πολιτιστικά της περιοχής μας- να επιμείνω στην πολιτική μου άποψη, η οποία επικεντρώνεται στην ουσία των προβλημάτων και αναδεικνύει την αδυναμία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να παρέμβει καθοριστικά στην επίλυσή τους. Και η θέση μου αυτή υποστηρίζεται από το γεγονός ότι τα προβλήματα παραμένουν ακόμη -δυστυχώς- τα ΙΔΙΑ…. (π. χ. ούτε ένας αρχαιολογικός χώρος στο Δ.Δ. Αλυζίας δεν είναι επισκέψιμος…!! και ούτε ένα πολιτιστικό μνημείο δεν έχει ενταχθεί σε τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου ή της περιφέρειας-ΕΣΠΑ…. κ.ά.). Και αυτή μας τη θέση και αγωνία, όπως τονίζετε στον πρόλογό σας, την «προσυπογράφετε».

Αγαπητέ, Βασίλη.

Ελπίζω και εύχομαι τα καλοπροαίρετα Λόγια και Αντίλογα να κινήσουν το ενδιαφέρον των καθ’ ύλη αρμοδίων αρχών (Δήμος, Περιφέρεια, Αρχαιολογική Υπηρεσία….).

Είναι καιρός να περάσουμε από τα Λόγια στις Πράξεις. Μόνο έτσι θα διασωθούν τα ετοιμόρροπα μνημεία μας, θα αναδειχτεί ο Πολιτιστικός πλούτος της περιοχής μας, και θα υπάρξει Φως και Ελπίδα για μια άλλη οικονομική και πολιτισμική ανάπτυξη στην περιοχή μας.